Terwijl de meeste aandacht in de pers en de reclamecampagnes uit gaat naar de verschillende landenpaviljoens zijn het juist de thematische exposities die een bezoek aan de wereldexpo de moeite waard maakt.
In elf exposities verdeeld over vijf gigantische hallen worden verschillende thema's behandeld die gerelateerd zijn aan het overkoepelde thema van de Expo 2000 'Humankind – Nature – Technology: a new world arising'. De kwaliteit, zowel inhoudelijk als wat betreft vormgeving, van de verschillende tentoonstellingen is wisselend. Voor ieder thema werd een andere organisator aangetrokken en een andere vormgever. Hierdoor is het bij sommige exposities raden wat de samenstellers duidelijk willen maken, de bewegende stenen in de expositie Kennis zijn aldus de catalogus zeer geavanceerd maar lopend door de zaal zijn het – voor de leek – niet meer dan grappige dingen die stoppen met bewegen wanneer je ervoor gaat staan. Terwijl in andere exposities zoals De 21e eeuw een duizelingwekkende hoeveelheid informatie over de bezoeker wordt heen gestort.
Indrukwekkend is de expositie over mobiliteit die Fraunhofer-Institut für Materialfluß and Logisticsexpositie samenstelde en door Jean Nouvel is vormgegeven. Na een lange afdaling komt de bezoeker in een donkere 80 meter lange gang waar aan weerszijde beelden van verschillende soorten van mobiliteit worden getoond: fietsers met achterop hoog opgestapelde bagage in de straten van Peking, mensen op ossenkarren en in volgepakte treinen op de vlucht voor oorlogsgeweld, reizigers op vliegvelden op zoek naar hun gate. De fraai gemonteerde films laten zien dat iedereen, mens of dier, maar één reden heeft om zich te verplaatsen en dat is om zijn eigen leven veilig te stellen. Wat de films ook duidelijk laten zien is de schrijnende tegenstelling tussen arm en rijk.
Ook in andere exposities wordt ingegaan op de onrechtvaardige verdeling van welvaart. Met name in de door het Koninklijke Instituut voor de Tropen samengestelde en door Rajeev Seethi vormgegeven expositie Basic Needs is deze tegenstelling duidelijk zichtbaar. De samenstellers willen met de expositie duidelijk maken dat basic needs niet alleen water, voedsel en lucht betreft maar ook immateriële behoeften omvat. De expositie begint daarom met een tocht door een supermarkt vol met Hi-Life artikelen die men nodig zou kunnen hebben. Via hoge bergen afval komt men bij de presentatie van projecten waar op duurzame wijze Basic Needs bevredigd worden. De getoonde projecten bevinden zich verspreid over de hele wereld. Locale kunstenaars en handwerklieden werd gevraagd om, speciaal voor de Expo 2000, deze projecten te verbeelden en zo werd een deel van het tentoonstellingsbudget doorgesluisd naar de Derde Wereld.
Een andere thema-expositie die een bezoek waard is de tentoonstelling over gezondheid. De expositie is samengesteld door de WHO (World Health Organisation) en vormgegeven door Toyo Ito. De eerste zaal bevat informatie over de huidige stand van zaken op het gebied van gezondheidszorg en verschillende projecten van de WHO. Hierna komt de bezoeker in een schemerig verlichte zaal waar op de muren beelden worden geprojecteerd, luie stoelen staan opgesteld en zachte muziek de ruimte vult. Wanneer men in een stoel gaat liggen begint deze zachtjes te wiegen. Twee minuten in zo een stoel en de bezoeker komt totaal ontspannen de zaal uit. Is zo een massagestoel alles wat veel Westerlingen nog slechts nodig hebben om in een nog betere gezondheid te verkeren, terwijl het grootste deel van de wereldbevolking verstoken is van de meest basale medische verzorging? De thematische exposities zijn het bezoeken waard ook omdat ze de bezoeker van de expo duidelijk maken dat de wereld een stuk minder fraai is dan de verschillende landenpaviljoens ons willen doen geloven.