Een reizende speelwereld; ontmoeting in de tussentijd. Voor de tussentijd tussen sloop en nieuwbouw in het Haagse Transvaalkwartier ontwierp Sandra Schijf een tijdelijke speelplaats met een ontmoetingsplek voor ouders.
De standaard aanpak van een probleemwijk in Nederland bestaat uit grootschalige sloop. Veel Nederlandse steden bevinden zich op dit moment in een transformatieproces van sloop en nieuwbouw. Soms duurt dit proces tientallen jaren. Het Transvaalkwartier in Den Haag is één van de dichtstbevolkte en armste wijken van Den Haag. Men heeft te kampen met grote werkloosheid, criminaliteit en drugsoverlast. Tussen 2002 en 2014 worden 3000 van de 7000 sociale huurwoningen in de wijk gefaseerd gesloopt. Daarvoor in de plaats komen 1600 koopwoningen voor mensen met een middeninkomen. Transvaal staat op de lijst van 40 probleemwijken. Er zal extra geld worden geïnvesteerd in de 'krachtwijk' om een combinatie van sociale, fysieke en economische problemen te verhelpen.
Door de sloop ontstaan in de wijk tijdelijke 'spookstraten'. Huizen worden dichtgetimmerd, er wordt gesloopt. Een gebied ligt soms meer dan een jaar braak voordat er met nieuwbouw begonnen wordt. Die transitieperiode noemen we de 'tussentijd'. Het is belangrijk om in deze tussentijd de sociale cohesie te behouden. Twee zeer verschillende bevolkingsgroepen, arm en rijk, zullen elkaar tegenkomen in Transvaal. De sleutel tussen deze twee is het kind. De kinderen krijgen met elkaar te maken op school en willen met elkaar spelen. Hierdoor komen ook de ouders met elkaar in contact.
De kwaliteit van de speelplaatsen in de wijk houdt niet over, vaak is het niet meer dan een afgetrapt grasveldje of een vlakte met een wipkip. De ruimte in de stad, die vroeger van het kind was, is tegenwoordig opgeslokt door de auto. De fasering van de sloop in ogenschouw nemend kunnen we een aantal gebieden aanwijzen waar hogere concentraties van tussentijd en tussenruimte optreden. Dit zijn uitgelezen plekken om een duurzame impuls geven aan de nieuwe situatie. Een architectonische injectie die continuïteit geeft aan de dynamiek die van nature bestaat in de wijk. Deels met materiaal dat vrijkomt bij de sloop zoals voordeuren, oude vloerplanken en balken, is een tijdelijke speelplaats ontworpen met daarbij een ontmoetingsplaats voor ouders en een plek waar Nederlandse les gegeven kan worden. Hierdoor wordt de ziel van de wijk blootgelegd. Nieuwe onderdelen van het gebouw kunnen meereizen met de fasering van de sloop. De steigerconstructie en de elementen van de klimgevel zijn te vervoeren in de units die de servicestrook met bar, keuken, toiletten, trap en opslag vormen. Hierdoor is het demontabele gebouw steeds weer anders op te bouwen. En zo zijn elke keer op andere, maar gelijksoortige wijze, plekken af te bakenen. Deze aanpak is toepasbaar in elke probleemwijk, op elke plek waar tussentijd ontstaat.
opleiding / studierichting
TU Delft / architectuur
mentoren
Robert Nottrot, Jan van der Voort, Bernard Olsthoorn
wanneer begonnen met afstuderen
september 2007
wanneer klaar
juli 2009
favoriete ontwerper
Niet één in het bijzonder. wel favoriete aspecten in het werk van Lacaton Vassal, Aldo van Eijck, Mies van der Rohe, 2012 architecten en Kossman de Jong
favoriete ontwerp
de ritssluiting
wat doe je nu
Ik ben spandraad; zelfstandig architect, grafisch vormer en dingenmaker