Feature

1,2,3 Retrospectief

Tijdens de Nederlandse Filmdagen in Utrecht worden vijf films van de ‘1,2,3 Groep’ vertoont. Voor geïnteresseerden in architectuurtrivia is dit programma interessant omdat Rem Koolhaas een van de vijf leden van deze groep recalcitrante Filmacademiestudenten was. De groep manifesteerde zich met de korte film ‘1,2,3, Rhapsodie’, een film die bijna werd verboden vanwege Koolhaas’ onzedelijke betasting van koningin Elizabeth II.

De groep bestond naast Rem Koolhaas uit Kees (later Samuel) Meyering, Jan de Bont, Renee Daalder, en Frans Bromet. Koolhaas, die overigens net als Jan de Bont schitterde door afwezigheid tijdens de reünie op de filmdagen, richtte zich met name op het scenarioschrijven. Naar eigen zeggen heeft hij ook later met het schrijven van scenario's zijn studie aan de Londense AA betaald. De groep 'wilde op eenvoudige wijze laten zien dat die hele uit Frankrijk met de nouvelle vague overgewaaide 'auteurtheorie', onzin was. Iedereen dweepte er meer, het kwam hun de strot uit', aldus de Festivalkrant.

De film '1,2,3 Rhapsodie' is een experiment van 15 minuten waarbij de vijf leden in vijf sketches wisselend de rol van speler, cameraman, regisseur en scenarioschrijver op zich nemen. In de gewraakte koninklijke schandaalscene wordt Koolhaas door Jan de Bont geportretteerd als eigenzinnige hoveling van Queen Elizabeth II, die onder de rokken van Hare Majesteit grabbelt en zich als een vampier op haar nek stort. 'Rem had een obsessie voor de koningin' aldus Renee Daalder. Serieuzer was de door Daalder geregisseerde lange speelfilm 'De Blanke Slavin' uit 1969, die voor een groot deel op locatie in Berlage's Jachtslot st Hubertus op de Hoge Veluwe is gefilmd, naar een scenario van Koolhaas en Daalder.

De film werd geen kassucces, maar behoort wel tot de meest interessante Nederlandse films van de jaren zestig.

De groep heeft maar heel kort bestaan en de leden zijn elk hun eigen weg gegaan; Meyering werkte aan een aantal films, maar verdiende pas zijn fortuin met de samen met Gied Jaspars ontwikkelde Rolykit, Jan de Bont trouwde met Monique van de Ven, en sinds de scheiding gaat het hem in zijn stormachtige carriere behoorlijk voor de wind (Twister), Renee Daalder vertrok naar LA, maakte de splattermovie Massacre at Central High en voelt zich ongeliefd in Nederland, Frans Bromet werd burenruziespecialist en Rem schreef het dikste architectuurboek 'ever'.