Onder bovenstaande titel presenteert de nieuwe Forumredactie zich in een persbericht. Vanaf vrijdag 12 juni is het eerste nummer van al weer de 39-ste jaargang van dit illustere architectuurtijdschrift in de boekhandel verkrijgbaar. Op alle Forum redacties rust de loden last van de ‘vorige generaties’, die eind jaren vijftig, begin zestig Forum als propaganda-instrument voor een eigen architectuurvisie gebruikten en daarmee het blad uit zijn suffig imago haalden. De zogenaamde ‘forumgeneratie’ werd een begrip. Tot nu toe zijn de vele daarop volgende redacties niet in staat geweest dit wapenfeit te evenaren, ze wilden dat meestal ook niet. Dit keer wel?
Het blijkt mee te vallen (of tegen natuurlijk). Niks nieuwe generatie. Forum wil volgens het persbericht ouderwets 'een brug slaan tussen architectuur en de andere disciplines die de ons omringende materiële werkelijkheid tot onderwerp hebben: beeldende kunst, vormgeving, mode, fotografie en literatuur, maar ook bouwnijverheid en de industrie. Niet het hermetisch professioneel debat, maar toegankelijkheid en leesbaarheid staan voorop.'
Deze laatste belofte is alvast een opsteker na de lekker eigenzinnige, maar volledig onleesbare voorgaande redactie wiens 'Umwertung aller Werte' nu wordt gezien als een 'noodzakelijke stap om uit te komen onder de verstikkende deken van 'architectonische kwaliteit'…. Niet de verheerlijking van architectonische eindproducten is interessant, maar de processen die bepalen hoe onze wereld eruit ziet.' De nieuwe redactie constateert verder dat 'het aanzien van onze omgeving geen resultaat is van een welbewuste filosofie, maar van een toevallige constellatie van automatische processen waarvoor geen verantwoordelijke is aan te wijzen. Het is een bouwwerk van specialismen, commercie, technologie, wensdromen en politieke belangen. Hier is intuïtie belangrijker dan analyse, oppervlakte belangrijker dan diepgang.' De nieuwe redactie wil dit 'bouwwerk' 'in alle nuances van haar veelzijdige textuur' tonen in vier themanummers het Hek, de Haard, de Berging en het Pad.
Deze 'nieuwe generatie' beperkt zich dus tot registratie en wil blijkbaar niet sturen, ageren of propageren. In zekere zin sluit deze redactie met haar analyse van de door processen gestuurde huidige situatie aan bij de discussies van begin jaren zestig. Maar in tegenstelling tot toen, ontbreekt het haar nu blijkbaar aan een maatschappelijk of professioneel toekomstbeeld; the Next Generation lijkt vooralsnog een Resigned Generation.