Op een fraai vormgegeven tentoonstelling in het NAi valt te ontdekken dat het idee om een multifunctionele brug te maken niet alleen is voorbehouden aan de jongste generatie ontwerpers.
In tegendeel: de tentoonstelling laat zien dat bruggen al sinds de Middeleeuwen werden gebruikt voor het plaatsen van woningen, winkels, theaters en pakhuizen, maar dat dit uitgerekend de laatste tweehonderd jaar nauwelijks meer werd gedaan. Inmiddels is er weer aandacht voor het idee van de bebouwde of bewoonde brug en voor het positieve effect dat zo'n brug op het functioneren van de stad kan hebben.
De tentoonstelling 'Living bridges' meandert door een deel van de grote zaal van het NAi en toont met zeer gedetailleerde maquettes een overzicht van de ontwikkeling van dit type bebouwde brug. Het idee om een brug te bebouwen is waarschijnlijk rond 1200 ontstaan uit gebrek aan ruimte in de ommuurde steden of om meer rendement te halen uit een bouwwerk of stuk grond. Het oudst bekende voorbeeld van zo'n brug is de Old London Bridge. Op deze brug stonden in de loop der eeuwen allerlei bouwsels als watermolens, korenmolens, herbergen en winkels.
Aan het begin van de negentiende eeuw verdwenen bruggen als de Old London Bridge echter langzaam uit het stadsbeeld omdat ze een belemmering gingen vormen voor het -steeds snellere- verkeer en omdat de hygiënische omstandigheden verre van ideaal waren. Sindsdien zijn er veel ontwerpen voor bebouwde bruggen gemaakt, maar is er niet één meer gebouwd. Konstantin Melnikov heeft bijvoorbeeld in 1925 een opvallende ontwerp gemaakt voor een parkeergarage voor 1000 auto's over de Seine in Parijs, dat welwillend werd ontvangen maar nooit is uitgevoerd.
De afgelopen jaren is er weer meer belangstelling voor het fenomeen bebouwde brug. De Royal Academy of Arts in Londen heeft enige tijd geleden een wedstrijd uitgeschreven voor een 'Living Bridge' over de Thames. Deze wedstrijd vormde het startpunt voor deze tentoonstelling die eerder in Londen te zien was en nu tot 29 november te bezichtingen is in het NAi.