Op uitnodiging van De Appel stelde de Chinese Parijzenaar Hou Hanru een expositie samen met werk van jonge Nederlandse kunstenaars en architecten. Het centrale thema van deze tentoonstelling Unlimited.nl-2, is de stedelijk ruimte. Hanru ziet de ontwikkelingen rond de stedelijke ruimte als het meest indrukwekkende culturele project in Nederland op dit moment.
De keuze om de in China geboren en in Parijs wonende Hou Hanru als gastcurator aan te stellen werd onder meer bepaald door de mogelijkheid voor Hanru om Nederland van een afstand te bekijken en te observeren. Dit zou hem in staat stellen te ontdekken welke toekomstvisies er leven in Nederland en welke tendensen er spelen.
Hanru ziet de stedelijke ruimte als het meest indrukwekkende culturele project in Nederland. De stedelijke ruimte die doorlopend veranderd onder invloed van de wijzigende demografische opbouw en waaraan wordt vormgegeven door ontwerpers die een lange moderne traditie willen voortzetten. Volgens Hanru verschuift hun aandacht steeds meer van gebouwen naar urbanisme en stimuleert het een meer kritische houding ten opzichte van de alledaagse werkelijkheid. Anders dan bij de Modernisten, die een bijna utopische stedelijke ruimte trachtten te creëren, probeeert deze zogenaamde tweede generatie Modernisten naar het alledaagse en de toekomst te kijken zonder vooringenomenheid. Ze poogt het ideaal met de realiteit te verenigingen door modellen te ontwikkelen die radicale verbeelding, innovatie en de alledaagse contradicties en chaos met elkaar verbindt.
Hanru bracht het werk van veertien kunstenaars en architecten samen. Zo is in De Appel onder andere een installatie te zien van Hans van Houwelingen. Bij Holland Country blaast een windturbine water uit een bak over een tafel waarop een Nederlands dijkdorp staat afgebeeld. Het water stroomt van de tafel af en wordt opgevangen in teilen.
Schie 2.0 heeft de muren van een van de ruimtes volgepakt met voorschriften en regels over wat moet en niet mag in Nederland. Schie 2.0 is van mening dat een overmaat aan regelgeving de persoonlijke verantwoording en inventiviteit dood. Met deze presentatie probeert zij een discussie over vrijheid aan te zwengelen.
Niet alle getoonde projecten spreken evenveel tot de verbeelding. Aanleiding voor het project van Tracy Mackenna en Erwin Janssen was hun vaststelling dat Tokyo een stad is waar men wanhopig op zoek is naar nieuwe manieren van sociale interactie. Mackenna en Janssen creëerden daarom een plek voor ontmoeting en discussie. In een openbaar atelier werden de resultaten van gesprekken met inwoners van Tokyo verwerkt tot een deken die in De Appel te zien is. De deken, de fotos van Mackennas en Janssens verblijf in Tokyo en hun beweegreden voor dit project roepen meer vragen op omtrent het project zelf, dan dat ze inspireert tot nieuwe gedachten over stedelijke ruimte.
Het project van Mackenna en Janssen laat ook gelijk het zwakke punt zien van deze tweede generatie Modernisten die zonder vooringenomenheid kijken naar het alledaagse en de toekomst. Wanneer het ontbreekt aan een kritische houding, of wanneer er geen stellingen worden ingenomen, levert het vooral veel vrijblijvendheid op. Gelukkig zijn in Unlimited.nl-2 vooral projecten te zien die een opgewonden vrolijkheid opwekken en nieuwe gedachten over zo een ruim begrip als stedelijke ruimte naar boven laten borrelen.