Tot en met 17 oktober wordt in het Dudok Centrum de expositie ‘Kijken’ gehouden. Onderwerp van de expositie is de visie van verschillende fotografen op het werk van Koen van Velsen. De foto’s die op dezelfde locatie zijn gemaakt worden gelijktijdig geprojecteerd. Daardoor worden de verschillende manieren van kijken van de fotografen vergelijkbaar. Gezamenlijk bieden deze visies een nieuwe kijk op het werk van Koen van Velsen.
Een projector geeft in 180 dia's een overzicht van het werk van de architect vanaf 1976. De drie andere projectoren projecteren elk foto's die gemaakt zijn bij het Stadskantoor in Terneuzen en het Pathé theater in Rotterdam. Eén projector toont de foto's van Guus Dubbelman, een andere projector toont de foto's van Hans Heus en een derde projector toont architectuurfotografie van Michel Boesveld, Kim Zwarts en Christiaan Richters.
Guus Dubbelman is een persfotograaf die onder andere fotografeert voor de Volkskrant. Hans Heus heeft sport als specialisatie. Belangrijker dan de labels is dat ze duidelijk verschillend kijken.
Toch bieden de labels wel een aardig handvat om verschillen te duiden. Bij Hans Heus verschijnt het gebouw vaak als parcours, de trap wordt net even uitdagender neergezet, de traploper wordt de eenzame strijder. Opvallend is zijn oog voor symboliek, wil tot stileren en aanzetten van contrasten.
Bij Guus Dubbelman verschijnt het gebouw meer als decor van het sociale leven, hij kijkt meer ongekunsteld, alledaags, ook als het om contrasten gaat.
De architectuurfotografen tonen iets van het onbeschrijfelijke van architectuur. Veel aandacht is besteed aan lichtval, perspectieven, structuren, ruimtelijkheid en monumentaliteit. De kijker wordt dichter bij de gebouwen gebracht dan bij de andere fotografen. Daarvoor lijkt vooral de afwezigheid van mensen verantwoordelijk.
Ook kenmerken van de architectuur van Koen Van Velsen komen bij de fotografen verschillend over. Van Velsen zorgt er vaak met subtiele materialisering voor dat duidelijke contrasten worden verzacht. Guus Dubbelman gebruikt die zachtheid, en laat de gebouwen een verzachtende rol spelen. Hans Heus gaat daaraan voorbij en haalt de contrasten juist op.