Feature

DP6 ontwerpt Kinepolis Emmen

DP6, het onlangs van Mecanoo afgescheiden architectenbureau onder leiding van Chris de Weijer en Robert Alewijnse, heeft een besloten prijsvraag voor een megabisocoop in Emmen gewonnen. Eerder ontwierp DP6 een vergelijkbaar mediacentrum in Ede dat inmiddels gedeeltelijk voltooid is.

Emmen is in de jaren zestig van dorp naar stad gegroeid. Het dorpshart werd naar ontwerp van Niek de Boer omgevormd tot een modern stadshart. Op dit moment werkt Emmen aan een herziening van de centrumvoorzieningen. Zo wordt (onder anderen door West 8) gewerkt aan de landschappelijke inpassing van het Noorder Dierenpark langs een strook aan de zuidrand van de Es. Mede als gevolg van deze ontwikkelingen komt langs de westelijke invalsweg op de overgang van Emmen met het open landschap ruimte vrij. Toen Kinepolis de wens te kennen gaf een bioscoopcomplex met 7 zalen in Emmen te vestigen, bleek dit in zeker opzicht de strategisch missende schakel die een rol zou kunnen spelen bij de revitalisering van het centrum. In betrekkelijk korte tijd is daarop een besloten prijsvraag onder drie bureau georganiseerd, die door DP6 is gewonnen.

De nieuwe multiplexbioscoop gaat de entree voor het centrum van Emmen vormen. DP6 stelt een vloeiende, om een lineaire reeks van zeven bioscoopzalen gertokken, stedenlijke bouwmassa voor. Vanaf de N364 rijdt men op de meest dramatische hoek van het gebouw af: de schuin aflopende onderzijden van de filmzalen zwevend boven het water. De 7 zalen met in totaal 1250 stoelen zijn ruim en steil. Ze zijn efficiënt op een rij geplaatst, zodat alle projectieruimtes naast elkaar liggen op één niveau. Door de verschillende groottes van de zalen ontstaat het karakteristieke volume. Alle funkties die geen daglicht nodig hebben, bevinden zich in dit volume. Hieromheen is een zo strak mogelijke huid getrokken. In de ruimte tussen het volume en het maaiveld liggen de open entreehal, de horecafuncties en de foyers. De gevels van het volume worden afgewerkt met witte polyesterstuc, en belicht met wisselende kleuren en projecties, zodat een filmisch effect ontstaat.

De twee overige plannen – van Arons en Gelauff en van Wingerder Hovenier – waren overigens amper minder van kwaliteit. Gezien de opmerkingen in de beoordeling zijn het vooral de landschappeliojke en stedenbouwkundige aspecten die de weegschaal naar het ontwerp van DP6 hebben doen doorslaan. Maar deze kwaliteit is op zichzelf weer sterk verbonden met de architectonische uitwerking. Zoals in het eindoordeel ook al is aangegeven staat of valt dit project bij de materialisering van de huid. Hieraan zal de afdeling research and development van DP6 naar verwachting nog een flinke dobber hebben.