Recensie

Groot Haags Wilsdebat

Op 21 mei zou in de raadszaal van het Haags Stadhuis een debat plaatsvinden over de perikelen rondom de inrichting van het centrum van Den Haag: de toekomst van de Zwarte Madonna, plannen voor een superministerie en voor het centraal station. Verschillende sprekers presenteerden hun ideeën in overtreffende overtuigingskracht maar tot een debat kwam het alweer niet.

De avond die door het Haags architectuurplatform Wils & co was georganiseerd speelde zich af in het hol van twee leeuwen, in de nog immer smetteloos witte raadszaal van een gemeenteraad die wederom met een gesloten agenda Magic Meier inzet om op de plek van Weebers Zwarte Madonna, een wit superministerie te ontwerpen. Helaas was de Amerikaanse architect niet aanwezig en liet Carel Weeber ruim twee uur op zich wachten. Dit gemis werd voorzichtig opgevuld door een photoshopplaatje van de Zwarte Madonna omringd door een slotgracht. Het middeleeuwse antwoord om het laatste restje sociale woningbouw in het centrum van Den Haag uit de klauwen van de Grootpolitiek te redden. Weeber kreeg later op de avond nog de kans te vertellen hoe zijn gebouw ooit toevallig was ontstaan en hoe, zo zei hij laconiek, het waarschijnlijk ook weer toevallig zal verdwijnen. ‘Ja het is eigenlijk toch te laag voor deze locatie. Ik wilde het toen al liever 70 meter hoog hebben’, aldus Weeber. Alhoewel de aankondiging van het debat anders deed vermoeden bleef de kwestie Zwarte Madonna hier steken. Meiers teller, van 750 dollar per uur, blijft ondertussen gewoon doorlopen. Eerder deze week werd Jan Hoogstad persoonlijk door Richard opgebeld met de vraag of hij een nieuw gebouw tegen VROM aan kon zetten. Zou Carel ook gebeld zijn?

De presentaties werden vervolgd door een viertal plannen voor het centraal station. Hierin liet de net afgestudeerde Frank van Gijn zien hoe het idee van Hoog Hage, een stadsplein over de sporen, vorm zou kunnen krijgen. Projectontwikkelaar Michel Zantbergen probeerde vol overtuiging de kwaliteiten van een ruimte onder verhoogde sporen te visualiseren. Hij vergeleek de beleving van deze 7 meter hoge stationshal met de raadszaal; daar was het immers ook aangenaam. Voorts presenteerde Mels Crouwel prachtige plaatjes van torens die het, minder geliefde, huidige gebouw verbergen achter nog hoger. Daarnaast liet hij beelden zien van de achtergelegen stationshal waar van Benthem en Crouwel inderdaad de meest intelligente oplossing voor aandragen.

Het plan dat Geurts en Schulze ooit inzonden voor een prijsvraag over dit gebied maakt volgens Donald Lambert aan veel ellende een einde. Het project ‘Nieuw Centraal’ vormt eindelijk een entree van de stad met grootsteedse allure. Aan de ene kant een groene boulevard richting Malieveld geflankeerd door grootstedelijke wanden met wonen, werken, winkelen en ontspanning. Aan de andere zijde een potentieel aan grootschalige functies zoals een multifunctioneel stadion, een beursterrein en een hoogwaardige kantorenlocatie. Kraayvanger Urbis dat als bureau een grote kans maakt het voorstel dat ze maakten in opdracht van de gemeente te realiseren, schittert door hun ja-en-nee-tegelijk-stijl. Zij willen iets doen dat over dertig jaar moet worden bijgesteld: wel een nieuwe station (maar nu nog niet) waarbij het huidige centraal station zal blijven bestaan. Over de sporen komt wel een stadsplein maar die wordt volledig volgebouwd. Dan moet er op maaiveldniveau ook nog, op een ingewikkelde manier, een doorgang komen, waar ook nog eens alle trams en treinen stoppen… Deze aanpak zal de Haagse regenten als muziek in de oren klinken. Hoe complexer, duurder en meer omstreden het plan hoe groter de kans van realisatie in Den Haag.

wordt vervolgd