De Rotterdam-Maaskantprijs voor Jonge Architekten, een aanmoedigingsprijs voor architecten tot 35 jaar, is ditmaal toegekend aan de architectuurhistoricus Wouter Vanstiphout. Vanstiphout maakt deel uit van het in 1994 opgerichte onderzoekscollectief CRIMSON
Helemaal verrassend is de toekenning niet. In 1997 zag CRIMSON dezelfde prijs aan zijn neus voorbijgaan. De jury koos er toen voor de prijs aan Christian Rapp te geven. In het juryrapport stond zelfs een uitgebreide apologie waarom de prijs niet was toegekend aan CRIMSON. Vanstiphout/CRIMSON is onder andere verantwoordelijk voor de publicatie Mart Stam's Trousers. Stories from behind the Scenes of Dutch Moral Modernism (010 uitgverij, 1999). Het architectuurhistorisch veld waarin CRIMSON voorheen opereerde, is de laatste jaren verbreed, steeds vaker participeren zij aan de ontwerpkant van het vakgebied ruimtelijke vormgeving. De werkzaamheden betreffen nu ook het formuleren van ontwerpontwikkelingen tot het daadwerkelijk mee ontwerpen. Zo ontwierp CRIMSON samen met MAX 2. het stedenbouwkundig masterplan voor Leidsche Rijn en is het bureau betrokken bij het formuleren van de opgave voor de Internationale Bouwtentoonstelling WIMY (welcome into my backyard) dat de komende tien jaar in Hoogvliet vorm moet krijgen. De grenzen tussen verschillende disciplines vervagen, aldus de jury bestaande uit Adriaan Geuze (WEST 8), Jaap Huisman (o.a. journalist Vrij Nederland) en Arjen Oosterman (o.a. redactie Archis). De jury besloot Vanstiphout de prijs toe te kennen vanwege de gelaagdheid, het grensoverschrijdende karakter van het werk en de wijze waarop hij de rol als criticus inhoud geeft. 'Vanstiphout heeft een nieuw genre neergezet, dat van de dwarse criticus die lak heeft aan reputaties en instellingen, dat praktijk verbindt met theorie, dat een nieuwe frisse wind in de architectuur kan betekenen', aldus het persbericht. De Rotterdam-Maaskantprijs voor Jonge Architekten wordt nu voor de negende maal uitgereikt, eerder winnaars waren Bindels/Gietsema/Hartsema/Klok (1999), Adriaan Geuze (1995), Liesbeth van der Pol (1993) en Willem-Jan Neutelings (1991) .