De Australische architect Glenn Murcutt (Londen 1936) krijgt dit jaar de Pritzker Architectuur Prijs, de hoogste internationale onderscheiding voor architecten. Hij neemt daarmee de architectuurfakkel over van Herzog en De Meuron die de prijs vorig jaar ontvingen.
Murcutt is een buitenbeentje in het hedendaagse circuit van architectuursterren. Beroemd en toch een eenmansbureau en bovendien niet bereid om opdrachten in het buitenland aan te nemen. Hij doceert overigens wel op buitenlandse architectuurscholen. Zijn oeuvre bestaat voor een groot deel uit bescheiden, licht geconstrueerde woonhuizen. Zijn ontwerpen zijn vaak direct aangepast aan de locale context. Verder is Murcutt een voorstander van het gebruik van eenvoudige, natuurlijke materialen en energiebesparende technologieën. 'Light Architecture' avant la lettre dus.
Murcutt zegt zelf schatplichtig te zijn aan Mies van der Rohe. Misschien een enigszins merkwaardige keus voor een architect die zo uitdrukkelijk informeel ontwerpt, maar Murcutt is daarmee wel onder te brengen in het rijtje 'lichte modernisten' die vooral aan de Amerikaanse westkust in de jaren vijftig en zestig actief waren, zoals de broertjes Keck en de architecten van het Case Study House programma zoals Charles en Ray Eames, Richard Neutra en Craig Ellwood. Murcutt krijgt de prijs voor zijn hele werk. Volgens de Hyatt Stichting, die de prestigieuze 'Nobel Prijs voor de architectuur' jaarlijks uitreikt, vormen zijn ontwerpen ,,een architectonische uitbreiding van het landschap en het klimaat''.
Murcutt stond lange tijd bekend als 'the Corrugated Gal Iron King' (gegalvaniseerde, stalen golfplaat koning), het materiaal waar hij veel van zijn huizen mee heeft bekleed. Over dit gebruik van stalen golfplaat: 'I use it because it's an important material for the things I want to do. It's capable of giving me that thinness, that lightweight quality, an edge, a fineness, economy and strength and profile. I'm able to bend it and curve it in two dimensions. I love it because it reflects the quality of the light of the day and surrounding colors. On a dull day, the building dulls down; on a bright day, the building is bright. When laid with the ribs horizontal, the upper surface of the corrugation picks up the sky light and the lower surface, the ground light – accentuating the horizontal. That's a material which responds to its environment.'