Recensie

Celluloid Cities

Van woensdag 18 tot en met zondag 22 juni vindt de derde editie van het Architectuur Filmfestival Rotterdam (AFR) plaats. Met de titel ‘Celluloid Cities’ kiest het AFR 2003 dit jaar voor een opzet waarin architectuur, stad en film met elkaar verweven worden.

De stad staat centraal tijdens deze editie van het AFR. De aankondiging van dit thema klinkt licht apocalyptisch: 'De stad is het nieuwe slagveld geworden tussen rijk en arm. Meer dan ooit is de stad de ontmoetingsplaats voor bevolkingsgroepen met zeer uiteenlopende etnische en culturele achtergronden. Naast de belofte van werk en veiligheid is de stad inmiddels ook uitgegroeid tot een bron van vervreemding en geweld. Maar ondanks, of misschien wel dankzij, de negatieve bijverschijnselen is de stad ook aanjager van creativiteit, vernieuwing en sociaal contact. De stad als dr. Jekyll en mr. Hyde.'

In hoeverre de vertoonde films, de lezingen en de andere activiteiten sombere 'berichten van het slagveld' zullen zijn, laat zich nog aanzien. Er valt in het uitgebreide programma voldoende vrolijkheid te ontdekken. Onder het motto 'geen mooier vermaak dan leedvermaak' valt er zowel voor architecten als hun opdrachtgevers veel herkenbare misere te ondergaan.

Een aanrader in dat genre lijkt de film My Father, The Genius van Lucinda Small, waarin dochter Lucinda een portret schetst van haar vader en zelfverklaard architectonisch genie Glen Howard 'Her father has always called himself a genius; Lucia Small wonders if he isn't just suffering from an overblown ego. My Father, The Genius explores the precarious framework on which a career and family are built. How does a man dedicate his entire life to 'saving the world through architecture,' yet cause so much damage at home?' Herkenbaar leed voor architectenvrouwen en -kinderen.

Verder vormt de speciale avond voor 'fietsarchitectuurliefhebbers', niet alleen een welkome aanvulling op het autogeweld van de Architectuurbiënnale, maar ook een verlag van de oorlog tussen fietser en automobilist. Op deze avond onder meer Red Light Go, een verslag van de waanzinnige Halloween night Alley Cat race, waarin fietsers zich in het New Yorkse spitsuur storten en proberen als eerste levend over de eindstreep te komen.

Deze avond wordt overigens gehouden op het dak van het vijftigjarige Groothandelsgebouw. De reeds langs gesloten filmzaal Kriterion op het dak van het Groothandelsgebouw wordt,  met naar we hopen het 'venster op de stad' geopend in de pauze,  tijdens het festival in ere hersteld.

In de GHG openluchtbioscoop wordt ook Osamu Tezuka's Metropolis vertoond, een niet te missen film voor liefhebbers van anime en van de klassieker Metropolis.

De architect van het Groothandelsgebouw Hugh Maaskant en zijn gebouwen vormen overigens een subthema van het festival. Zes Maaskantgebouwen in Rotterdam worden tijdens het festival opengesteld. De goederenlift van het Groothandelsgebouw zal bijvoorbeeld worden omgebouwd tot de eerste verticaal bewegende filmzaal. Verder gaat een documentaire van Jord den Hollander over de 'Grootste Architect van Nederland' in première en wordt de langverwachte monografie over Maaskant van Michelle Provoost gepresenteerd.

Het programma van het festival is ingedeeld in een viertal thema's: Stadsiconen, Egotecture, Moving Cities, World Avenue en Stargazers. In de reeks Stadisconen films documentaire over Hoogbouw (waaronder de klassieker Towering Inferno) en Bruggen.

In de serie Egotecture naast de Maaskantdocumentaire, onder meer films over Frank Lloyd Wright, Steven Holl en een verslag van (de conflicten rond) de bouw van het Getty Museum in LA. In World Avenue onder meer Night on Earth van Jim Jarmusch (vijf momenten in vijf taxi's in vijf wereldsteden) en de documentaire Amsterdam Global Village van Johan van der Keuken (vier uur!)

Moving Cites biedt een reeks voornamelijk korte documentaires, maar ook de minor classic (voor architecten tenminste) Mr. Blandings Builds His Dream House, uit 1948 waarin Gary Grant Manhattan ontvlucht en (dom natuurlijk) een Droomhuis op het platteland wil bouwen.

Zoals het hoort bij een dergelijk festival: voor elk wat wils. In elk geval genoeg voor tenminste een avondje uit in Rotterdam. Zie voor het volledige programma de website van het AFR.