Een Nederlandse Canadees team bestaande uit Pero Puljiz en Branimir Medić van de Architekten Cie. en twee bureaus uit Quebec Ædifica en Tétreault Parent Languedoc et associés heeft de ontwerpprijsvraag gewonnen voor een 100.000m2 groot administratief en cultureel complex in Montreal, Canada.
In februari 2002 kondigde de premier van Quebec, Bernard Landry, de ontwikkeling aan van een administratief en cultureel complex in Montreal. Het complex moet de thuisbasis worden voor het symfonieorkest van Montreal en zal onder meer een concertzaal met 1800 zitplaatsen en een podium voor 120 musici en 200 zangers gaan bevatten. Eveneens zal in de nieuwbouw het conservatorium en de school voor kleinkunst worden ondergebracht. Het programma voor dit onderdeel bevat onder meer klaslokalen en oefenstudio's, een concertzaal, theater, oefenhallen, een bibliotheek, een decorwerkplaats en ruimten voor andere (onderwijs) ondersteunende functies. Behalve het orkest (13.000m2) en de school (13.000m2) zal een groot deel van het gebouw gebruikt gaan worden door de overheid als kantoor (50.000m2). Het complex dat 281 miljoen Canadese dollars (ruim 181 miljoen euro) moet gaan kosten, zal midden in het centrum van Montreal komen te staan in een buurt waar zich theaters, een museum en andere culturele instellingen bevinden. De gebouwen die reeds op het bouwkavel staan moeten behouden blijven.
Voor de eerste ronde van de prijsvraag kwamen 112 inzenden uit 23 landen binnen. Vijf bureaus werden geselecteerd voor de tweede ronde. Voor deze fase moesten de Architekten Cie. samen werken met een Canadees bureau, dit werden Ædifica en TPL. De juryvoorzitter zegt over het winnende ontwerp: 'The architectural scheme proposed by the architects Pero Puljiz and Branimir Medić of de Architekten Cie, co-designers of the selected proposal, is characteristic of the great international mainstreams of architecture. Their design clearly and appropriately expresses a fervour of modernism, in regard to the grouping of important cultural and administrative functions. In addition to satisfying the project needs, this innovative proposal is in line with the creative nature of Montreal, a cultural metropolis.'
Het gebouw ziet eruit als een groot bijna monolithisch vierkant blok. Nader beschouwing leert anders. Zo blijkt dat de locatie van de verschillende functies herkenbaar is door de insneden in het gebouw. Daarnaast heeft ieder gevel zijn eigen identiteit afhankelijk van de straat waar het zich in bevindt.
Met hun ontwerp willen Puljiz en Medić een 'landschap voor ontmoeting' creëren; een gebouw waar het culturele, administratieve en commerciële gebruik op een andere manier dan gebruikelijk met elkaar verweven zijn. Door het programma te concentreren in één volume en dit volume aan de noordzijde van het kavel te leggen wordt er een open ruimte – of plaza zoals de architecten het noemen – gecreëerd. Deze open ruimte wordt in het gebouw gecontinueerd. Deze nieuwe openbare ruimte kan onder meer dienen als podium voor de stad en als ruimte voor extra programma, zoals muziekuitvoeringen en festivals.
Het programma is in het gebouw verdeeld over twee helften. Het bovenste deel van het gebouw is bestemd als kantoorruimte, het onderste deel voor het symfonie orkest en de school. Programmatisch, constructief en verkeerstechnisch is het gebouw gestructureerd rond twee hoofdvides die visueel de culturele en administratieve functies met elkaar verbinden. Tevens zorgen de vides voor daglichttoetreding tot diep in het gebouw. Omhoogschietend met de glazen lift door de vide op weg naar kantoor kunnen de musici en studenten worden waargenomen.