In het najaar georganiseerde Platvorm GRAS en de gemeente Groningen een ideeënprijsvraag voor de Milieuboulevard, een bedrijventerrein gelegen aan een van de toegangswegen van de stad. De uitkomsten kunnen een bijdrage leveren aan het opstellen van de stedenbouwkundige randvoorwaarden.
Een 73 hectare groot terrein ten zuidoosten van de stad Groningen zal worden ingericht als bedrijvenpark voor 'hoogwaardige milieugerelateerde bedrijvigheid'. De zogenaamde milieuboulevard is gelegen aan de A7, de zuidoostelijke toegangsweg naar de stad. Het gebied waar de prijsvraag betrekking op had, was de rand van de milieuboulevard. De bebouwing en de inrichting van deze rand moesten het thema van milieutechnologie en duurzaam hergebruik verbeelden, en daarmee wat er op het achterliggende terrein gebeurt. Omdat de ontwikkeling van het terrein naar verwachting 10 tot 15 jaar gaat duren, werd de deelnemers gevraagd een plan te ontwerpen dat ook tijdens deze ontwikkelingsfase aantrekkelijk zou zijn zodat de milieuboulevard direct de rol als aantrekkelijke zichtlocatie kan vervullen.
'De kinderen waren niet meer te houden. Na elf lange uren op de saaie Duitse Autobahn was er vanaf de achterbank alleen maar ruzie gepaard gaand met pijnkreten te horen. Martina was een en al zenuwen: Vijf uur geleden hebben we gewisseld, maar ze kon geen oog dicht doen. Ze stond net op het punt haar moederlijke gezag krachtig te gebruiken toen het ineens stil werd. Wat is DAT?! Riepen Ludmila en Boris tegelijk. De platte snelweg golfde voor ons als een reusachtige achtbaan. We reden er moeiteloos op en zagen in late avondzon het silhouet een historisch stad. Het was onze eerste kennismaking met onze bestemming: de stad Groningen.'
Dagboek van Vladimir Rubashov: gast dirigent van het Groningse kamerorkest van 2009 tot 2011.
Het winnende voorstel van Micha de Haas bestaat uit twee golvende wegen waaronder zich de bedrijfsruimten bevinden. Uit de plantoelichting: 'De verharding van Nederland neemt – ook in Groningen – absurde vormen aan. Het alsmaar groeiende wegennetwerk is schadelijk voor de waterhuishouding, de flora en de fauna. Het is bovendien een soort domino effect: waar wegen zijn komen meer wegen om het gebied nog fijner te ontsluiten. Door gebruik te maken van het draagstructuur en de ruimte onder de snelweg, maakt men effectief en economisch gebruik van de infrastructuur. Bovendien – en dat is natuurlijk de grootste winst – wordt het omringende landschap gespaard. Men kan bouwen in een veel lichtere dichtheid, en de rest blijft groen of bebost. In het ingezonden ontwerp is er ruimte voor circa 30,000 m2 hoogwaardig bedrijfsruimte onder de snelweg. [ ] De gebouwen, gesitueerd in de bocht van de weg, zijn van ver af zichtbaar. Vanaf de ene rijbaan is het gebouw onder de andere van dichtbij te zien. Van veraf is de collectieve identiteit van dit bedrijventerrein te manifesteren, en van dichtbij de individuele bedrijven. De ruimte tussen de twee bannen is een mozaïek van opslagterreinen voor diverse her te gebruiken materialen.[ ] De golven worden in eerste instantie als kale draagstructuur uitgevoerd. Ze vormen natuurlijk in eerste instantie de dragers van de rijbanen. In de loop van de ontwikkeltraject van het terrein – als een ruimte uitgegeven of verhuurd wordt – plaats men (lichte) vloeren en afsluitende gevels, volgens een vooraf ontworpen systeem. De kale ruimten worden omgebouwd tot geconditioneerde bedrijfsruimten.'
De tweede prijs ging naar SAAS Architecten en de derde prijs was voor Jeroen Huijsinga en Joost Koek.