Maxwan architects and urbanists gaat het masterplan maken voor de herontwikkeling van Barking Reach, een zwaar vervuild industrieterrein aan de Thames.
Barking Reach is een 210 hectare groot terrein aan de rand van Londen, voorbij Docklands en London City Airport, op 17 kilometer afstand van de City. Het was ooit een van de grootste energieproducerende locaties in Europa. Er stonden drie grote energiecentrales, waarvan twee kolengestookt. Nu deze verdwenen zijn, is een zwaar vervuild terrein overgebleven. Sinds enige tijd wordt er in Engeland voorrang gegeven aan binnenstedelijke verdichting en aan de herontwikkeling van voormalige industriegebieden. Barking Reach is, als onderdeel van het grotere ontwikkelingsgebied Thames Gateway, een van de voorbeeldlocaties die worden genoemd in het ambiteuze plan 'Creating Sustainable Communities'. Dit voorstel tot vernieuwing van de vijftig jaar oude Planning Act, is onlangs door John Prescott (Labour Deputy Prime Minister) gepresenteerd.
Maxwan is samen met de landschapsarchitecten Karres en Brandts geselecteerd om voor deze locatie een 'vernieuwend plan met hoge dichtheid en hoge kwaliteit' te maken, dat meer zal moeten zijn dan 'de volgende nieuwe stadswijk'. Het eerste grote probleem bij de ontwikkeling – wat te doen met de vervuilde grond – is inmiddels opgelost. Er wordt een vijf a zes meter dikke sandwich van grondlagen en membramen over het terrein gelegd. Daardoor wordt het terrein, dat zich in de uiterwaarden van de Thames bevindt, bovendien op een 'droge' hoogte gebracht. Het programma voor de nieuwe wijk bestaat uit circa 12.000 woningen, 3 scholen en 13.000 m2 winkel-, 8.000 m2 kantoor- en 1900 m2 recreatieve functies. Slechts de helft van het terrein (ca 103 hectare) kan worden bebouwd, onder meer doordat er nog een kleine energiecentrale, inclusief bebouwingsvrije hoogspanningscorridors, is gehandhaafd. De woningdichtheid komt op die manier op circa 120 woningen per hectare, ver boven het gemiddelde in Engeland.
Vanwege de ambities en de voorbeeldfunctie staat er een behoorlijke druk op de ontwikkeling van het masterplan. Anderzijds is er toch ook ruimte om een duurzame ontwikkeling goed voor te bereiden. In juni kan naar verwachting het plan worden goedgekeurd. Met een planningshorizon van twintig jaar zal daarin ongetwijfeld een zekere flexibiliteit ten aanzien van toekomstige ontwikkelingen zijn opgenomen.