Feature

Maarten Van Severen overleden

De Belgische meubelontwerper en interieurarchitect Maarten Van Severen is gisteren op 48-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Van Severen werkte onder meer voor merken zoals Vitra en Alessi en is in de architectuurwereld vooral bekend door zijn samenwerking met Rem Koolhaas voor het ontwerp voor de villa bij Bordeaux en door zijn inrichting van de bibliotheek in het nieuwe Van Abbe museum.

Maarten Van Severen (Antwerpen, 1956) was de zoon van de abstracte schilder Dan Van Severen. Hij studeerde aan de Academie van Gent. Een opleiding tot architect maakt hij niet af. Tot de meest succesrijke ontwerpen van Van Severen behoorden de 03 stoel voor Vitra en de Blauwe bank. Hij ontwierp ook een relaxfauteuil voor Durlet, bestek voor Alessi en fosforescerende verf voor Boss.

In een in artikel in De Standaard van vandaag gaat Chris Meplon uitgebreid in op de betekenis van Van Severen.

' Maarten Van Severen volgde als ontwerper en als mens zijn eigen weg. Heel consequent, sommigen zouden zeggen hardnekkig. Compromissen sluiten was hem vreemd. Hij was een perfectionist met een duidelijke visie waarvan hij zich niet liet afbrengen. Ook niet door modetrends of deadlines. Zelfs de ernstige ziekte waaraan hij al meer dan een jaar leed, kon hem niet afhouden van zijn werk.

Ondanks zijn sterk verminderde fysieke krachten, bleef hij met ongelooflijke moed en enthousiasme werken. Het tentoonstellingsconcept van de aan hem gewijde retrospectieve in het Design Museum Gent (die nog loopt) tekende hij zelf. Ook van het monografische boek Werken, dat bij de tentoonstelling verscheen, bepaalde hij zelf tot in de details de inhoud en opmaak. In beide laat hij de beelden en objecten zoveel mogelijk zelf spreken. Hij wilde nooit te veel expliciteren, vertrouwde liever op het gevoel van de mensen die voor een ontmoeting met zijn werk openstonden.

Ontwerpen en leven waren voor Van Severen hetzelfde. Hij had moeite met het voor hem artificiële woord ,,designer''. Zelf hield hij het er liever op dat hij ,,dingen maakte'', ,,dingen om mee te leven'. Voor hem was dat het meest natuurlijke en vanzelfsprekende wat iemand kon doen.

Zijn zoektocht naar het essentieel menselijke typeert al Van Severens werk. Vormelijk bereikte hij die essentie in zijn tafels, stoelen en interieurs door al het overbodige te schrappen. Vooral in de jaren 1990 werd die doorgedreven eenvoud begrepen als ,,minimalisme', een etiket dat hij altijd verwierp. Zijn uiteindelijke bedoeling was niet om minder maar om meer te bereiken. Hij slaagde er dan ook in om de meest evidente gebruiksvoorwerpen hun oorspronkelijke, volledige betekenis terug te geven. '

De samenwerking met Rem Koolhaas bereikte een hoogtepunt met het prachtige interieur voor de Maison à Floirac nabij Bordeaux, en heeft inmiddels al een vervolg gekregen in een ontwerp voor het stoelensysteem van de Casa de Musica in Porto.

Zelf was Van Severen ontzettend trots op zijn ontwerp voor de bibliotheek in het nieuwe, door Abel Cahen ontworpen Van Abbe museum. 'Het is een ruimte waarin alle verhoudingen, functies, kleuren, materialen op een natuurlijke manier volkomen juist zijn. De twee keren dat ik de ontwerper in die ruimte heb ontmoet, was hij zichtbaar geëmotioneerd. Het was een verwezenlijking die hem diep raakte en die hem nadrukkelijk deed herhalen dat hij ,,heel gelukkig' was, ,,heel blij'.  schrijft Chris Meplon in De Standaard.