De winnaars van de ideeënprijsvraag ‘de Romeinse lijn’ en die van de ideeënprijsvraag voor een fiets- en voetgangersbrug over de Amsterdamse Singelgracht zijn bekend gemaakt.
De prijsvraag De Romeinse Lijn riep teams van ontwerpers, archeologen, architecten en stedenbouwkundigen op om met ideeën te komen hoe de Limes (de grens van het Romeinse rijk) in ruimtelijke plannen kan worden betrokken en voor het publiek beter zichtbaar en beleefbaar kan worden.
De prijsvraag is uitgeschreven door de provincie Utrecht en het architectuurcentrum Aorta. Er werd een eerste prijs, twee tweede prijzen en twee eervolle vermeldingen toegekend. De eerste prijs ging naar het team van Joris Jacobs (ontwerper openbare ruimte) Paul Gerretsen (architect/ stedenbouwkundige), Bas Princen (ontwerper openbare ruimte), Wouter van den Dries (product ontwerper) en Milica Topalovic (architect/stedenbouwkundige) voor A Tempore Romanorvm Sinds de Romeinen. Volgens het winnende ontwerp kan De Limes als een project op de grote schaal in het huidige landschap, ingezet worden om coalities mogelijk the maken binnen het bestaande ruimtelijke ordening beleid en bij specifieke landschappelijke projecten. De voorgestelde strategie werkt op vier verschillende niveaus (en hun desbetreffende beleid): openbare ruimte; communicatie; economie en kennisontwikkeling; landschap. Dit creëert de complexiteit die het mogelijk maakt de Limes op een reeks van momenten en schalen tegen te komen.
De ideeënprijsvraag voor een fiets- en voetgangersbrug over de Singelgracht in Amsterdam ter hoogte van de Leidsegracht en Tweede Helmerstraat was door het stadsdeel Amsterdam Centrum uitgeschreven. Het bijzondere was dat alleen studenten van de Academie van Bouwkunst Amsterdam konden deelnemen. De jury bestaande uit Klaas de Boer (directeur dienst Ruimtelijke Ordening), Christiaan Rapp (architect) en Marijke Beek (cultuurhistorica) wees het ontwerp Tussen twee gronden als winnende aan. Dit ontwerp van Michel Woud (3e jaars) en Wouter Kroeze (1e jaars) heeft als uitgangspunt het verschil tussen de historische stad en de 19e eeuwse stad zichtbaar te maken; tussen de stenen stad en het voormalige weiland. De aanlanding aan de stadskant zit aan de kade vast, de aanlanding op de andere zijde is neergelegd – landhoofd versus plank over de sloot. De jury waardeerde het dat de brug niet direct in het verlengde van de Leidsegracht is ontworpen maar een stukje verderop, na de bocht. De prijs kwam in de vorm van een geldbedrag.