Nieuws

Black Box wint Stylospaviljoen prijsvraag

Het ontwerp Black Box van Philip Mannaerts en Martijn de Geus is gekozen als nieuw Stylospaviljoen. Het zal worden gebouwd op de plaats van het vorig jaar afgebrande paviljoen. Meest opvallende kenmerk van het plan: ‘ levende’ gevels van bevloeide kokosvezelplaten.

De uitslag ging vooraf aan een presentatie van de 6 plannen die in december bij de eerste fase geselecteerd zijn. De jury, met onder meer Jo Coenen, Bob van Reeth, Kees Kaan en Mick Eeckhout, koos ‘ na kort beraad’ voor een plan waarin tijdelijkheid, verandering en duurzaamheid belangrijke thema’s zijn. Aan de ontwerpers nu de taak om, samen met een groep enthousiaste studenten, het ontwerp uitvoeringsgereed te maken, zodat er in september gestart kan worden met de bouw tegenover de entree van de faculteit Bouwkunde van de TU Delft.

Het ontwerp is opgevat als een eenvoudige, rechthoekige doos waarbinnen verschillende activiteiten in wisselende configuraties kunnen plaatsvinden. Op zichzelf is dit al een opvatting die een zekere dynamiek in zich draagt. De ontwerpers hebben het organische, levende karakter echter verder doorgezet. Ze hebben echter een leefomgeving willen creëren ‘waar planten en dieren zich fijn voelen; alleen daar kunnen ook mensen goed bestaan.’

Voor de gevel is daarom gekozen voor een – op dit moment nog nooit eerder toegepast – ‘ levend’ materiaal: een systeem met bevloeide, biologisch verlijmde kokosvezelplaten. Deze platen worden vervaardigd uit materiaal dat nu nog als restproduct overblijft bij de kokosproductie. Het unieke van dit materiaal is dat het als natuurlijk substraat kan dienen om in verticale richting planten te laten groeien, zonder constructieve verzwaringen. Na een paar jaar is het materiaal compleet begroeid geraakt met allerhande planten (en diertjes; vlindertjes bijvoorbeeld).

‘Door een levend materiaal te gebruiken dat zich op zichzelf handhaaft en vernieuwt, keert men de normale voorstelling om; het gebouw heeft niet meer onder de tijd te lijden, maar verfraait zichzelf bij elk seizoen.’ aldus de ontwerpers.

Voor de gevelopeningen is een systeem bedacht op basis van een fractalverdeling. Deze fractalstructuur wordt ook doorgezet in de omgeving van het paviljoen in de vorm van vierkante vlonders. Door middel van een grote openslaande deur (4,5 x 4,3 meter) kan de Black Box geopend worden naar deze buitenruimte. Het interieur van de doos bestaat uit een vrij indeelbare ruimte, met daarin een vast volume, een ‘black boxje’ met toilet,

bar, opslag, vergaderruimte. De constructie bestaat grotendeels uit Kerto elementen (gelamineerd hout).

Het ontwerp zit eigenlijk vol met dergelijke toepassing (een takelsysteem om meubels op en neer te halen bijvoorbeeld). De uitgebreid toelichting (te downloaden als pdf) is ook een feest om te lezen. Het is duidelijk dat de ontwerpers plezier hebben in het maken en dat ze barsten van de zin om het daadwerkelijk te gaan bouwen.

Na de tragisch brand van het vorige paviljoen een prettige opsteker.