De Rijksprijs voor inspirerend opdrachtgeverschap is dit jaar uitgereikt aan Edwin Oostmeijer projectontwikkeling voor het appartementencomplex Het Bolwerk in Utrecht.
Het thema van de Gouden Piramide 2006 was Architectuur was in een gebouw of een ensemble van gebouwen (inclusief hergebruik, renovatie en restauratie), interieurarchitectuur, een civieltechnisch ontwerp, b.v. een brug of een sluizencomplex en voorbeelden van omgevingsarchitectuur, zoals een plein (inrichting èn omringende bebouwing) in stad of dorp. Ter verduidelijking, vorig jaar als het thema macroniveau en het jaar daarvoor mesoniveau.
De jury bestaande uit Mels Crouwel (rijksbouwmeester), Karin Laglas (directeur Rodamco), Astrid Sanson, directeur Stadsontwikkeling Rotterdam, Liesbeth van der Pol (architect), Don Murphy (architect), Paul Depla (wethouder Nijmegen), Vincent van Rossem (architectuurhistoricus) kende de Gouden Piramide 2006 toe aan Edwin Oostmeijer projectontwikkeling voor het appartementencomplex Het Bolwerk in Utrecht, naar ontwerp van AWG architecten.
Het Bolwerk staat op de locatie van een voormalige bunker aan het Servaasbolwerk in het centrum van Utrecht. Het 15 meter hoge complex bestaat uit zestien appartementen, variërend in grootte van 128 tot 157 m2, rond een cour in de vorm van een binnentuin. Het blok wordt plaatselijk ingesneden door inpandige loggias die zich midden in de appartementen bevinden. Onder de woningen op de begane grond en de binnentuin bevindt zich een halfverdiepte garage waarin zestien parkeerplaatsen, bergingen en een containerruimte zijn ondergebracht. De binnentuin is ingericht naar een ontwerp van Veenenbos en Bosch landschapsarchitecten.
Uit het juryrapport:
Het verhaal van de totstandkoming bleek een spannend jongensboek, zo werd in de jury opgemerkt. De beschrijving van het allereerste idee het herkennen van een gecamoufleerde Duitse bunker op het Servaasbolwerk in hartje Utrecht als ideale bouwlocatie tot aan de uiteindelijke verwezenlijking van Oostmeijers architectonische droom, is een soms onthutsend relaas vol hindernissen, tegenwerkingen, bedreigingen, de ontnuchterende inbreng van zogenaamde vakdeskundigen en benauwd conservatisme. Maar ook van architectonisch plezier. Het voorbereidings- en bouwproces van tien jaar is eerder te kwalificeren als een taaie strijd, dan als het verwezenlijken van een (bouw)plan met de gebruikelijke moeilijkheden. Hier is zonder meer sprake van een enorme prestatie. Zeker als bedacht wordt dat Oostmeijer van huis uit journalist – zich het metier van opdrachtgever in de bouw ook nog eens werkende weg moest eigen maken. Inspirerend is wel het minste wat men over zijn opdrachtgeverschap kan zeggen. Het is bovenal persoonlijk en moedig.
Oorspronkelijk waren niet alle juryleden even overtuigd van de architectonische kwaliteit van het project. Een bezoek aan het complex zorgde voor een omslag. In de nabeschouwing bracht een jurylid zijn enthousiasme als volgt onder woorden: Het complex is zo subtiel, zo mooi gedetailleerd, zo verfijnd. Anderen roemden de geweldige situering in de omgeving en de rust die het geheel uitstraalt.
Geconcludeerd moet worden dat zowel de geschiedenis als het eindresultaat van Het Bolwerk haarfijn illustreert waar de Gouden Piramide voor staat. Een inspirerende opdrachtgever die in nauwe samenwerking met de architect ware architectonische kwaliteit weet te bereiken.