Ole Bouman wordt de nieuwe directeur van het Nederlands Architectuur instituut. Bouman volgt Aaron Betsky op, die begin november directeur werd van het Cincinnati Art Museum in Ohio.
Ole Bouman (1960) is sinds 1996 hoofdredacteur van Archis/Volume. Onder zijn leiding is de toon en aard van het tijdschrift ingrijpend veranderd. Van een tweetalige architectuurvaktijdschrift werd het een Engelstalig thematisch tijdschrift over architectuur, stad en beeldcultuur en met als ondertitel To beyond, or not to be. Samen met Roemer van Toorn was hij verantwoordelijk voor het overzichtswerk The Invisible in Architecture (1994).
Verder was Bouman, die archeologie studeerde, betrokken bij het roemruchtige RealSpace in QuickTimes, Architectuur en digitalisering, een moderne poème électronique in een door Ben van Berkel ontworpen paviljoen, waarmee Nederland zich in het voorjaar van 1996 op de Triënnale in Milaan presenteerde. Bouman was tevens betrokken bij Manifesta 3 en maakte in het Boijmans van Beuningen de tentoonstelling Egotectuur, over de ontwikkeling van het menselijk zelfbeeld en de beleving van de architectonische ruimte en schreef vele boeken en artikelen. Naast zijn hoofdredacteurschap is Bouman op dit moment tevens voorzitter van de commissie landschap, architectuur en stedenbouw bij de Raad voor Cultuur.
De keuze voor Bouman is verassend. De relatie tussen het NAi en Ole Bouman is immers wel eens minder vrolijk geweest. Tot 2000 maakte Archis nog deel uit van het NAi. Toen in dat jaar geen nieuwe uitgever gevonden kon worden, heeft het NAi de ondernemingsraad toestemming gevraagd tot ontslag van de redactie. De redactie van Archis was op z'n zachtst gezegd onthutst. Ook het NAi zei uiterst ongelukkig te zijn met de situatie, maar zag zich niet in de rol van uitgever, ook niet als daarvoor voldoende geld beschikbaar zou komen. In de Tweede Kamervragen werden zelf vragen gesteld over het mogelijk verdwijnen van het tijdschrift. Archis vond een nieuwe uitgever, ging op eigen kracht verder, en ontwikkelde zich tot een activistisch platform waarbij buiten het blad werd getreden met de RSVP events.
Maar goed, dat is oud leed, inmiddels denken ze er in Rotterdam anders over. Het persbericht naar aanleiding van de aanstelling van Bouman: Als hoofdredacteur van het tijdschrift Volume, voorheen Archis, als auteur van diverse boeken en artikelen en als curator van tentoonstellingen en evenementen heeft Bouman een vooraanstaande positie opgebouwd in de internationale vakwereld. Hij is één van de meest veelzijdige denkers over architectuur van dit moment en zonder meer een aanwinst voor het NAi. Voor ons was Bouman de beste kandidaat om het NAi te verbinden met het publieke debat. We denken dat hij zal kunnen bijdragen aan het vinden van een krachtig mandaat voor de architectuur, aan het activeren van ons materiële erfgoed, het onderzoeken van nieuwe tentoonstellingsconcepten, het vinden van nieuwe partners en het verder uitbouwen van de internationale betekenis van het instituut.'
Bouman zelf heeft er ook zin in: 'Het is geweldig om leiding te mogen gaan geven aan het NAi, een instelling die zich in relatief korte tijd heeft ontwikkeld tot internationaal topinstituut voor de architectuur. Ik zie het als mijn opdracht de architectuur in het algemeen en het NAi in het bijzonder inspiratie te laten vinden in de grote ruimtelijke opgaven van deze tijd.'
Alle lof trouwens voor collega Kees van Architectenwerk, die Ole direct tipte na de aankondiging dat Aaron Betsky aftrad.
Het NAi heeft met Ole Bouman in elk geval een spraakmakende en controversiële nieuwe directeur. Saai zal het de komende jaren niet worden. Zoals ArchiNeds eigen Societyredactie eerder schreef naar aanleiding van Betskys afscheidsfeest: De kans dat het NAi zich onder Ole ontwikkelt tot Het Bureau moet klein worden geacht.
Bouman wordt per 1 april 2007 directeur, tot die tijd zal hij ook aanblijven bij de Raad van Cultuur, altijd handig kan hij nog even mee-adviseren over het beleid van zijn toekomstige werkgever.