Feature

Groeten uit… Peking

U trekt deze zomer richting Peking. U weet dat de stad in volle ontwikkeling is en de Spelen pas volgend jaar plaatsvinden. U bezoekt het Plein van de Hemelse Vrede, de Verboden Stad en CCTV. En wat vervolgens te doen…? Bert de Muynck geeft advies.

De meeste toeristen bezoeken in dichte drommen dezelfde plaatsen, op zoek naar wat nog rest van de stedelijke geschiedenis, traditie en cultuur. Op de weg van het hotel naar deze eilanden zijn ze verbijsterd door de chaos, sloop, werven en snelwegen, maar houden die liever op een afstand. Het is nu eenmaal typischer om door een hutong te flaneren, dan langs de derde ringweg. Een kiekje op het Plein van de Hemelse Vrede, met Mao als een Mona Lisa op de achtergrond, doet het nu eenmaal beter bij de familie dan een braakliggend terrein ergens in de periferie met als achtergrond de opdoemende stad. Sla er de Lonely planet maar op na om uw weg door de geschiedenis te vinden, hier een introductie tot het heden.

LINE13 & CCTV

Vergeet de riksjatours door de hutongs, doe de Line13, de bovengrondse metro die de noordoost met de noordwest hoek van de tweede ringweg verbindt, respectievelijk Dongzhimen en Xizhemen. In het hart van de lus ligt het toekomstige Olympische terrein. Line13 is een 40,850 kilometer lange trip die de grootstedelijke ontwikkeling van Peking het best illustreert. De prijskwaliteit ervan is niet te evenaren; voor 30 eurocent heeft u meer dan een uur vertier. U stopt, eenmaal de golf terreinen in het noordoosten van de stad voorbijgeraasd, op het station Lishuiqiao en wandelt wat rond in dat gebied. Hier kruist binnenkort de nieuw noordzuidlijn, Line5, Line13. Broeierige stedelijkheid in ontwikkeling verzekert.

Met enig geluk hebt u een heldere dag, rept u dan naar CCTV, niet die van Koolhaas in het oosten, maar de oudere versie in het westen van de stad. Een lift brengt u tot op 238 meter hoog, vanwaar de grootsheid van de stad goed zichtbaar is – tenminste, als het helder is!

Koffie, kunst en Wi-Fi

Als u Starbucks links wilt laten liggen wordt koffie drinken in Peking een zware opgave. Tenzij u zich richting Nanluoguxiang begeeft. In deze straat, in een hutong in de buurt van de Drum en Bell Toren, struikelt men over de koffie en het draadloze internet. Aan te raden zijn Passby Bar en Sandglass. Wat rustiger zijn het MIMA café en de One Way Street Library in de buurt van het Zomerpaleis, inclusief een boekenwinkel in een fantastische modern Chinese setting. Koffie, kunst en Wi-Fi zijn ook te vinden in 798, het bekende kunstdistrict in Peking, dat de voorbije jaren een transformatie van kunstproductie richting kunstconsumptie heeft ondergaan. Toch de moeite van het bezoeken waard, maar doe dan vooral Galleria Continua, 798Space en Long March Space aan. Wilt u echter de nieuwe hotspots van kunstproductie zien, ga dan richting ChaoChangdi (o.a. Gallerie Urs Meile), even buiten 798, ook wel het Ai WeiWei (de kunstenaar van de 1001 Chinezen op Documenta 12 in Kassel) dorp geheten. Tussen 16 augustus en 1 september kunt U in het shoppingcenter van Soho Shangdu (ontworpen door LAB Architecture) werk van aanstormend Chinese artistiek talent bezoeken in het kader van de manifestatie Get it Louder!

Architectuur

U bezoekt Peking niet om architecturale hoogstandjes te zien, maar om de schaal en de grootsheid ervan te ervaren. Bezoekt daarom zo snel mogelijk het Beijing Urban Planning Exhibition Center, op het Plein van de Hemelse Vrede, waar een megamodel van de stad staat om daarna rond te kuieren in het Central Business District (Jinwai Soho, CCTV). De website chinese-architects.com geeft U een overzicht van de projecten van China’s avant-garde architecten; het Blur Hotel van Pei Zhu, Today Art Museum van NENO Design en Beijing Logo van 9.3 Group zijn zeker de moeite.

Eten en drinken

Eten en drinken kan overal in Peking. Architecturaal zijn het postmoderne barokke LAN Club ontworpen door Philippe Starck en het ascetisch Chinese Qu Nar ontwerp van Ai WeiWei best interessant. Voor het betere Chinese eten (altijd reserveren) raad ik de courtyard van het Xiheyaju Restaurant aan, en Hua Jia Yi Yuan in de Spookstraat (Jiaodaokoudong Dajie), Relax in de schaduw van Koolhaas’ CCTV en voor Peking eend het Beijing Dadong Roast Duck Restaurant. Twijfelend tussen de kwaliteit van de setting en die van het eten kunnen het naar Chinese maatstaven dure Red Capital Club (Mao’s favoriet hang-out) en Green Tea House interessant zijn. De avond afsluiten doen we niet in de omgeving van Sanlitun (tenzij u Filippijnse cover-groepjes op prijs stelt) maar wel met cocktails in Q-Bar, mochito’s in Bed Bar, punkbier in 2kolegas (inclusief drive-in film theater) of met het gitaargeweld van Mao Livehouse.