De al jarenlang slepende controverse rond het zogenaamde ecohuis van de zelfbouwende ex-electrotechnisch ingenieur Jan Husslage heeft een nieuwe fase bereikt, de gemeente heeft van de rechter slooptoestemming gekregen en lijkt dit nu ook daadwerkelijk van plan te zijn.
Een korte samenvatting. De gemeente Steenwijk besluit in 2000 om in de nieuwbouwwijk Woldmeenthe een aantal particuliere kavels te bestemmen voor ecologische woningen. Uiteindelijk is Jan Husslage de enige die daadwerkelijk een ecowoning gaat bouwen. Hij doet dat zelf, gebruikmakend van zoveel mogelijk hergebruikt materiaal.
Tot zover niets aan de hand, een project dat mooi past in het beleid van de hogere en lagere overheden die zowel het particuliere als het ecologische bouwen willen bevorderen.
De overige kopers/bewoners waarvan de woondroom boerderettes en notariswoningen nogal afwijkt van die van Husslage, ruiken echter onraad en dwingen bij de gemeente af dat de bouwtijd niet langer dan 2 jaar na overdracht van de grond mag duren. Die clausule zou Husslage jaren later de nek omdoen.
De start van de bouw is vertraagd waardoor de uiterste opleverdatum voorjaar 2005 wordt niet gehaald. De gemeente begint direct een civiele procedure met als eis terugverkoop van de grond. De woning is dan echter al half af en Husslage bouwt gewoon door. Medio 2006 volgt een eerste uitspraak, de gemeente wordt in het gelijk gesteld en sinds zomer 2006 wordt het gemor van de omwonenden ook buiten Steenwijk gehoord.
De aandacht van dagblad de Telegraaf en vooral van GeenStijl.nl naar aanleiding van de rechtelijke uitspraak van 2006 bezorgt de zelfbouwer landelijke bekendheid, overigens met grotendeels sympathieke bijval van lezers, wat gezien de gebruikelijke afzeikhouding van GeenStijl in dit geval – Vinexlullen maken buurthippie kapot – bijna een heiligverklaring genoemd mag worden.
De woning wordt medio 2007 zowaar opgeleverd, maar de procedures gaan door. Opnieuw blijkt het een aardig komkommeritem voor de pers. Dit keer komt Nova langs. Leuk filmpje, de woning oog behoorlijk af. Einde gedoe zou je zeggen. Maar nee, de gemeente zet haar ontruimings- en sloopplannen door. Waarom vraagt ieder weldenkend mens zich af? Alleen omdat de omwonenden zich zo ergeren aan de woning en de bewoner? Dat zou wel heel erg bekrompen zijn, maar het heeft er desondanks alle schijn van. De grond is teruggevorderd en terwijl Husslage in Spanje verblijft wordt zijn meubilair uit de woning gehaald.
Sinds de aandacht in NRC Handelsblad van vorige week lijkt er weer een nieuwe publiciteitsgolf te komen. Dit keer vooral gepaard met protestbrieven richting minister Cramer (die het huis een voorbeeld van ecologische architectuur noemde) en de gemeente. Of de gemeente overigens gerechtigd is het huis daadwerkelijk te slopen, staat nog niet vast.
Intussen is de hele kwestie natuurlijk een schoolvoorbeeld van een beschamend soort kleinburgelijke kneuterigheid van omwonenden en gemeente. Uit het hele verhaal stijgt een misselijkmakende middenstands-angstgeur op voor alles wat anders en afwijkend is. Bepaald geen Nederland om trots op te zijn.