Nieuws

Tweede prijs voor Scheurwater van den Hoven in Benettonprijsvraag

Het Rotterdamse bureau Scheurwater van den Hoven heeft bij de internationale prijsvraag ‘Designing in Teheran’ een tweede prijs gewonnen. De prijsvraag was uitgeschreven door het Italiaanse modebedrijf Benetton.

De vakjury, onder leiding van de Franse architect Odile Decq, maakte deze week de winnaars bekend uit meer dan 1000 inzendingen. Aan deelnemers was gevraagd een ontwerp te maken voor een gebouw waarin zowel kledingwinkels als kantoren voor modebedrijven worden samengebracht. Verder bestond het gemengde programma van in totaal 12.000 m2 uit een ondergrondse parkeergarage van vier lagen en penthouses op de bovenste verdieping. Er kon een keuze worden gemaakt uit twee locaties in Teheran. Voor beide locaties (A en B) werden door de jury winnaars uitgeroepen.

De tweede prijs voor locatie B is toegekend aan de inzending 'One Thousand and one Marbles' van Scheurwater van den Hoven, het bureau van architecten Maarten Scheurwater en Olivier van den Hoven. De eerste en derde prijs gingen naar Yana Radeva (Bulgarije) en Nuno Rosado (Portugal). De eerste prijs voor locatie B ging naar Grzegorz Witold Woronowicz (Polen, studeerde aan de Academie van Bouwkunst Rotterdam en werkte bij BroekBakema architecten), de tweede prijs was voor Mario Cottone (Italiƫ) en een derde prijs voor Giuseppe Iodice (Italiƫ).

De komst van Benetton naar de Iraanse hoofdstad is een bijzondere gebeurtenis. De inzending van Scheurwater en van den Hoven is dan ook met opzet ingetogen. Het is een tijdloze container voor wisselende collecties. Vanaf de straat toont het gebouw geen opvallende etalages of felle reclames. Op het eerste gezicht oogt het massief en introvert. Het programma is verdeeld over twee volumes, een kubus en een smalle schijf. Ertussenin ontstaat een nieuwe stedelijke ruimte, een intieme cul-de-sac waaraan de entrees van de winkels zijn geplaatst. De ingangen naar de kantoren bevinden zich aan de brede Vali Asr boulevard. Binnenin de kubus zijn de kantoren gericht op een interne patio die naar boven toe stapsgewijs breder wordt. Zo ontstaat er een binnenwereld met een eigen atmosfeer. De gevel is heel bepalend voor de sfeer binnen het gebouw. In tegenstelling tot wat het lijkt heeft het gebouw een vliesgevel van structurele beglazing met daarop verlijmd een 4mm dunne laag Perzisch marmer. Het daglicht filtert hier doorheen en toont de prachtige nerf van de steen. 's Avonds keert dit effect zich om en toont het gebouw zijn geheim aan de stad doordat het gebouw van binnenuit oplicht als een lantaren.