Een nieuw theater in het centrum van Rotterdam.
Twee Rotterdamse filmtheaters, Lantaren/Venster en Cinerama, hebben het plan opgevat om samen te gaan. De gemeente greep dit voornemen aan om hun streven de Kop van Zuid bij het stadshart te betrekken kracht bij te zetten. Ze wil een paar miljoen bijdragen aan de nieuwbouw mits deze plaatsvindt op de Wilhelminapier.
Als trouw bezoeker van beide theaters en als ontwerper vind ik dat dit de wereld op zijn kop is en dat er eerst gekeken moet worden naar de theaters zelf. Hoe zij werken, wat hun karakter is en wat hun plek is in het culturele netwerk van de stad. Pas daarna kan de beste locatie en vervolgens de verschijningsvorm worden bepaald.
In mijn afstudeerproject benader ik het theater als een ideale, rijk gelaagde publieke ruimte in de stad. Deze opstelling komt direct voort uit mijn kritiek op het stadshart van Rotterdam. Daar constateer ik een gebrek aan stadsinterieurs. De gebouwen lijken veelal onverschillig te staan tegenover de openbare ruimte van de stad.
Ik ben op zoek gegaan naar een locatie waar het filmtheater zich zowel kan verankeren in het culturele hart van de stad als het brandpunt kan vormen van het Interationale Film Festival Rotterdam, lFFR. Waar zij bovendien de ruimtelijke beschutting geniet om met maximale theatraliteit uit te kunnen pakken. Tegenover het intieme, interieure karakter van het theater stel ik het weldadige panorama over de stad. Zoals we dat kennen van de Kreuzberg in Berlijn, of Hampstead Heath in Londen. Het stedelijke gesloten bouwblok blijkt de ideale setting te kunnen zijn voor onverwachte landschappelijkheid. Behalve de theaterbezoekers en stadsavonturiers kunnen ook de omwonenden daarvan profiteren.
In mijn plan worden de twee theaters samengebald tot één fantastische publieke huiskamer. Dat is namelijk wat Lantaren/Venster en Cinerama in de eerste plaats moeten zijn, een plek om uit te gaan in een informele, bijna intieme sfeer. De foyer is de spil waar alles om draait. Die ruimte stel ik dan ook centraal in mijn ontwerp. Daaromheen ontwikkelt zich de complexe machinerie van theater- en filmtechniek. Uiteraard spelen praktische eisen een grote rol. Overal waar mensen zich begeven, of het nu bezoekers of medewerkers zijn, gaat het evenzeer om de ervaring van die ruimte. Steeds heb ik getracht voor alle specifieke programmaonderdelen een theatrale of filmische setting te regisseren. Een terras als tribune naar de straat of een parkeergarage als duister raceparcours. Een filmzaal die zich als gegoten om de zichtlijn en het lichaam voegt en een jazzpodium tegen het decor van Rotterdams groeiende skyline. Een theater dat, in al zijn spektakel en met al zijn gebruikers, de vitaliteit van de stad viert.
opleiding / studierichting
AvB Rotterdam / architectuur
mentor
Thomas Dürner
wanneer begonnen met afstuderen
2004
wanneer klaar
2008
favoriete ontwerper
Adolf Loos, Tony Fretton
mooiste ontwerp ter wereld
Casa Malaparte
wat doe je nu
architect bij Roelof Heida Architecten, Rotterdam