Toegepast in een nieuw station in Den Haag behoort met infratopia, het stationsgebouw tot de verleden tijd. Het stationsgebouw verdwijnt en de tram, bus en trein komen terug in de straat en in de stedenbouwkundige structuur. De stromen worden niet gedwongen in één gebouw samen te komen en de overstap gaat via de openbare ruimte. Een project van Telma van Gestel.
Infratopia wordt anders dan de klassieke stations, waar alle vervoersstromen als bus en tram een plek kregen op het stationsplein of rondom het stationsgebouw. En anders dan de stations die tegenwoordig veelal gebouwd worden, de zogenaamde overstapmachines, waar alle vervoersstromen in één gebouw samenkomen. Dit is om comfort te bieden aan de reiziger, maar heeft als gevolg dat de vervoersknoop zélf steeds complexer wordt.
Infratopia staat voor een hoge concentratie van infrabundels, opgenomen in het stedelijke weefsel, als bronpunt en toegang tot de stad. Het wordt een integraal onderdeel van de stad, zoals een stadspark of een marktplein, maar dan zo sterk geïntegreerd dat het in het stedelijke weefsel wordt opgenomen.
In Den Haag ontstaat een uitgelezen plek voor het toepassen van deze nieuwe stationstypologie. Door het verplaatsen van het kopstation naar de doorgaande lijn, komt de barrière van het spoortracé te vervallen en worden vier aangrenzende stadsdelen aaneen gevlochten. Het is een forse ingreep in de stedenbouwkundige structuur die een krachtig weefsel oplevert en de stad op een perfecte manier repareert. De bouw van een traditioneel station zou afbreuk doen aan het ontstane weefsel en opnieuw een barrière opwerpen. Door toepassing van de nieuwe stationstypologie ontstaat een comfortabel overstapmechanisme dat je van alle kanten en op elke manier kunt betreden, ingebed in de stad.
Infratopia, de nieuwe stationstypologie, kent een aantal ontwerpuitgangspunten en randvoorwaarden. De vormgeving heeft hier bijvoorbeeld geen betrekking op de architectuur van de bouwblokken of de infrabundels, maar juist op de snijpunten tussen beide en op de wijze van afwikkeling en horizontale verplaatsing. De stad is het casco waarin het infrastructurele weefsel wordt geïmplementeerd en de plekken waar deze twee elkaar raken, worden vormgegeven. Infratopia wordt middels een civieltechnische ingreep, interieur bekleding en invulling van de openbare ruimte toegepast in de stad.
De omhulling, de stad, kan te allen tijde veranderen, waardoor het station transformeerbaar en flexibel wordt. Generieke en specifieke programmering van de stad voegt een extra laag toe zodat overstaplocaties een eigen identiteit krijgen. Voor de bezoeker van de stad zijn het herkenbare plekken en ook bewoners zullen hun stad erin herkennen. Tot het generieke programma behoren functies als kantoor, educatie en café. De specifieke programmering heeft een echt Haags karakter met bijvoorbeeld een buurtsuper, een dependance van poppodium Het Paard en een expositieruimte voor de kunstenaars uit de Binckhorst. De infra wordt hierdoor direct gekoppeld aan de stad en het maatschappelijke leven. Met Infratopia is er geen grens meer tussen de stad en de halte of het perron. Pas als je de trein, bus of tram instapt, verlaat je het domein van de stad en infratopia.
naam
Telma van Gestel
e-mail
opleiding / studierichting
AAS Tilburg / architectuur
mentoren
Carolien Ligtenberg, Jan Willem van Kuilenburg, Pieter Feenstra
wanneer begonnen met afstuderen
september 2009
wanneer klaar
oktober 2010
favoriete ontwerpers
Bjarke Ingels Group, OMA, MVRDV
favoriete projecten
Gebouwen die zijn vormgegeven voor het begeleiden en scheiden van mensenstromen, waar je kunt blijven rondwalen en ontdekken. Enkele voorbeelden: Mercedez Benz museum in Stuttgart, Nederlandse Ambassade in Berlijn, Centraal Station in Antwerpen.
wat doe je nu
Ontwerper bij diederendirrix architecten