Het ontwerp van Lieke van Hooijdonk, Elsbeth Ronner en Lilith van Assem onderzoekt de essentie van de architectonische metamorfose door de Rotterdamse Coolsingel te transformeren tot luchthaven om vervolgens, wanneer de vliegtuigen verdwenen zijn, de Coolsingel in een nieuwe gedaante te laten wederkeren.
Architectuur heeft de gewoonte te laat te komen, en vervolgens veel te lang te blijven. De stad is niet de plek die wij bedachten maar veeleer de plek die anderen ons hebben nagelaten. Zo bewonen wij met zijn allen de keuzes, de vergissingen en de hoogtepunten van hen die ons vooraf gingen. De paradox tussen de traagheid van het gebouwde en de vluchtigheid van het gebruik, is het uitgangspunt voor het afstudeerproject.
De metamorfose van de Coolsingel, of de weldadige kaalslag van de Stad onderzoekt de essentie van de architectonische metamorfose. Middels metamorfose confronteert het project zichzelf met de consequenties van een zinloze hypothese in een stedelijke omgeving die ons, op zijn beurt, belast met het vraagstuk van de autonomie van de architectuur. Hoe dienend moet architectuur zijn, als ze niet weet wie ze tenslotte zal dienen? Wat is de consequentie van de startpositie van het architectonisch ontwerpen? Dit spanningsveld is in essentie het to be, or not to be van de architect.
Metamorfose is de poëtische evenknie van transformatie. In tegenstelling tot transformatie zet metamorfose een schijnbaar doelloze verandering in gang. Een verandering onder invloed van de betekenis die de sleutelfiguren Ovidius, Goethe en Kafka eraan hebben gegeven. Onderzoek naar de veelzijdigheid van het begrip heeft geleid tot een ontwerpmethodiek. De methodiek, beginnend met een vervreemdende metamorfose, gevolgd door een verankering in de omgeving en concluderend met de verdwijning van het vervreemdende element, impliceert een rigide gedachte-experiment. Na de verdwijning resteert een ontwerp dat de intrinsieke kwaliteit van het subject aan het licht brengt.
De Coolsingel in Rotterdam is in dit project het subject van de metamorfose. Door een extrapolatie van het wezen van de Coolsingel, verwordt de straat van een autobaan tot een landingsbaan. Om de bijbehorende vliegtuigen een plaats te geven in de context, transformeert de omgeving van de Coolsingel in een luchthaven. Deze transformatie is enerzijds gebaseerd op een analyse van de locatie en anderzijds op een onderzoek naar de typologie van internationale luchthavens. Wanneer de vliegtuigen de stad verlaten, komt de Coolsingel in een nieuwe gedaante terug.
De wedergeboorte van de Coolsingel geeft haar de gedaante van een contemplatieve ruimte. De particuliere schoonheid van de nieuw ontstane ruimte ligt in de paradox tussen enerzijds de kaalslag van de straat en anderzijds het verdichten van de bebouwing eromheen. Een robuuste gevel omarmt de ruimte en markeert deze als centrum van de stad. De uitgesproken vormentaal van de gevel met openingen als poorten en loggias heroverweegt de karakteristieken van architectonische stedelijkheid die niet ontworpen is op een specifiek programma.
naam
Lilith Ronner van Hooijdonk, opgericht door Lieke van Hooijdonk, Elsbeth Ronner en Lilith van Assem
e-mail
website
opleiding / studierichting
TU Delft / architectuur
mentoren
Dirk Somers, Machiel van Dorst, Engbert van der Zaag, Dirk Sijmons
wanneer begonnen met afstuderen
september 2008
wanneer klaar
januari 2010
favoriete ontwerper (van Lilith Ronner van Hooijdonk)
Favorieten gaan samen met de waan van het project. Tijdens het afstuderen was Sir John Soane onze favoriete ontwerper
favoriete project (van Lilith Ronner van Hooijdonk)
en The Economist ons favoriete gebouw.
wat doe je nu
werkzaam voor eigen bureau