Robert Wierenga ontwierp een verlichte afzondering: een klooster voor de Cisterciënzer orde.
Het sublieme licht dat de ene plek met 'de andere' verbindt is het architectonische kenmerk van een nieuw type heterotopia: de fōstopos. De fōstopos zondert zich in ruimtelijke zin af door middel van licht en verbindt zich met andere plekken doordat ze aan het sublieme buiten zichzelf refereert. De fōstopos biedt binnen zijn grenzen oneindig de ruimte aan het sublieme. Daardoor beantwoordt ze aan een behoefte in onze maatschappij naar de 'andere plaatsen' zoals deze door Foucault zijn geïntroduceerd.
Al eeuwenlang bewijst de architectuur van het licht van de Cisterciënzer orde de kwaliteiten van licht als een middel om ruimtes vorm te geven. In dit ontwerp voor een klooster vormen de ruimtelijke en rituele beleving van het sublieme licht en de overgang naar het omringende landschap, het hart van het fōtopische karakter.
There is a crack, a crack
In everything
Thats how the light gets in
Thats how the light gets in
Thats how the light gets in
(Leonard Cohen)
naam
Robert Wierenga
e-mail
website
opleiding / studierichting
TU Delft / architectuur
mentoren
Robert J. Nottrot, Jan Engels, Machiel van Dorst
wanneer begonnen met afstuderen
september 2008
wanneer klaar
januari 2010
favoriete ontwerpers
minimalisten: Pawson, Zumthor, Ando, Chipperfield, dom van der Laan, Kahn
favoriete projecten
het klooster van Novy Dvur Monastery, de thermen in Vals, watertempel in Hiogo, het museum voor moderne literatuur in Marbach, abdij in Vaals, Salk instituut
wat doe je nu
ik ben studio denkruimte begonnen en werk samen met andere jonge architecten