Ivan Cremer maakte een ontwerpvoorstel voor de huisvesting van The New United Nations Environmental Council, een tot nog toe fictief onderdeel van de Verenigde Naties in Manhattan, New York
Het ontwerp voor de nieuwbouw geeft uitdrukking aan de nieuwe ambitie van de VN om een leidende rol te vervullen in de mondiale aanpak van de milieuproblematiek. De wereld heeft dringend een autoriteit nodig die de samenleving in goede banen leidt op weg naar een duurzaam bestaan in symbiose met de natuur. De Verenigde Naties is de aangewezen organisatie om het leiderschap te tonen dat nodig is om de milieuproblematiek mondiaal aan te pakken en daarmee de teloorgang van onze natuurlijke leefomgeving te voorkomen. Met haar status en haar globale netwerk is de VN in staat om op milieugebied haar autoriteit te vestigen. De doelen van de afgelopen Klimaatconferenties zijn niet gehaald omdat de wegen er naar toe niet vormgegeven zijn.
De Nieuwe Rol van de VN kan worden gezien als een kennisgenerator die kennisoverdracht mogelijk maakt tussen de zakenwereld, politiek en publiek. De VN moet de kennis vergaren van vooraanstaande duurzame ondernemingen en deze onder andere via de politiek propageren. Ze moet het publiek inspireren en hun meest succesvolle initiatieven implanteren in de maatschappelijke structuren. Door de sociale en intellectuele uitwisseling te faciliteren binnen de context van het extraterritoriaal gebied, New York en de wereld draagt het ontwerp bij aan de nieuwe rol van de VN.
Het transparante VN complex veranderde na de aanslagen van 9/11 in een vesting. Het publieke karakter van het VN complex werd vervangen door een ongastvrij, chaotisch beeld waarin de heldere compositie van weleer ver te zoeken is. Dit heeft zijn weerslag op het imago van de organisatie.
Door de concentratie van alle activiteiten binnen een continue ruimte brengt dit ontwerp de eenheid terug en worden persoonlijke ontmoetingen van medewerkers en de uitwisseling van kennis vanzelfsprekender. Rond het extraterritoriaal gebied komt daardoor bovendien ruimte vrij voor de vastgoedmarkt van Manhattan. Ook het park heeft zijn publieke functie verloren en is omsloten door hekken. Daarmee verdween de relatie met de filosofie van de oorspronkelijke kerngedachte: een compositie van volumes op een plateau dat verrijst boven het grid van New York. Grootse ideeën van The Board of Design of 1946 zoals een publieke esplanade langs het water en een indrukwekkende entree-promenade op 47th street zijn nooit gerealiseerd. De compositie is wegens bezuinigingen nooit afgemaakt. In het ontwerp zijn oplossingen gezocht voor deze historische ontwikkelingen en gebeurtenissen, zo is de Missing link, Manhattans enige niet toegankelijke waterfront, rond het VN Hoofdkwartier toegankelijk gemaakt door de Franklin D. Roosevelt Drive te verleggen. Hierdoor wordt een esplanade gecreëerd en wordt de barrière weggenomen die de FDR Drive momenteel aan de East River vormt voor het VN complex.
In het ontwerp van de nieuwbouw wordt de dialoog gezocht met het bestaande VN hoofdkwartier. Alle gebouwen zijn aangesloten op de infrastructuur en de compositie van het bestaande complex. De filosofie van de architecten van het oorspronkelijke complex, waaronder Le Corbusier en Oscar Niemeyer, is in het plan gerespecteerd en resulteert in een versterking van de iconografische kracht van het bestaande complex. Daarmee wordt tevens het belang gesymboliseerd van het gehuisveste programma waarin het klimaat de hoofdrol speelt.
Tot het moment dat de laatste tekening voor het VN hoofdkwartier de tekenkamer verliet werd gediscussieerd over de vraag of het ontwerp moest gehoorzamen aan het grid van Manhattan of aan
de klimatologische context. Het nieuwe plan voor de huisvesting van het Milieuprogramma blaast die discussie nieuw leven in door zich te oriënteren op klimatologische stromingen in de lokale omgeving van de zon en de wind. Deze benadering is mede ingegeven door de uitbreiding van kantoren van de VN gedurende de laatste decennia in de spelonken van het grid van Manhattan, waarbij de eenheid en het visuele verband verloren ging.
Het ontwerp bestaat uit een gebouw met gemengd gebruik waar VN gedelegeerden, toonaangevende ondernemers en publiek elkaar ontmoeten, een schijf voor de huisvesting van de kantoren van het Milieubureau waar alle informatie wordt verzameld, gestructureerd en verwerkt tot beleid; en tenslottede Environmental Council voor de Milieu Raad dat in verbinding staat met het millieubureau en waar de politieke stem van alle naties gehoord kan worden.
Het ontwerp van The Council (de vergaderzaal) en de expositieruimte die de vergaderzaal omringt, is vormgegeven door het spoor dat de zon over de aarde trekt. De situering van het gebouw is in lijn met de stand van de zon op de equinox en benadrukt op die manier de wisseling van de seizoenen: een symbool voor verandering.
opleiding / studierichting
TU Delft bouwkunde / architectuur
mentoren
Henri van Bennekom, Dirk Sijmons, Jan van de Voort, Peter Koorstra
wanneer begonnen met afstuderen
februari 2010
wanneer klaar
juni 2011
favoriete ontwerpers
Karel L. Sijmons
favoriete projecten
Het Louvre in Parijs van I.M. Pei / De Thomas kerk in Amsterdam van K. L. Sijmons en al zijn andere werken.
wat doe je nu
Ik werk op dit moment bij Work Architecture Company in New York