Feature

ZomerFoto Dark Matter

Alessandro Indrio (Associazione Khymeia) fotografeerde de installatie Dark Matter in Barletta, Zuid-Italië van NIO architecten. Over dieren die grommen, sissen, fluiten, blaffen.

We leven in een wereld die steeds transparanter wordt. Raadsels worden opgelost, geheimen doorgrond, oneffenheden weggepoetst, kronkels gerationaliseerd, het andere wordt hetzelfde. Op het punt van complete transparantie belanden we ook in een staat van complete obsceniteit. Als alle sluiers weg zijn, rest ons immers niets anders dan een banale naaktheid. De verleiding is verdwenen.

Tegelijkertijd is er het bewustzijn dat 90% van ons universum uit zwarte materie (black matter in het Engels) bestaat. Materie die wel eens de oorzaak zou kunnen zijn van vele onbevattelijke verschijnselen in het heelal. Als je deze hypothese over onze wereld legt, zou dat betekenen dat gelukkig maar 10% werkelijk transparant en obsceen zou kunnen zijn. Laten we dan op zoek gaan naar de rest, naar die 90% zwarte materie.

Dromen, emoties, planten, stenen, maar met name dieren maken deel uit van die 90% zwarte materie. Dieren praten niet. Ze grommen, sissen, fluiten, blaffen. We kunnen ze horen maar niet verstaan. Dat alleen al maakt dat ze voor ons een raadsel zijn. Wat is er mooier dan staren naar een dier dat niets zegt? Wat is er mooier dan een beest dat niet communiceert en zich terugtrekt in zijn eigen schaduw?