Het afstudeerontwerp van Filippo Maria Doria voor een blindenbibliotheek is gesitueerd in het Parco di Villa Borghese naast de centrale bibliotheek van Rome. De functie is gerelateerd aan de geschiedenis van Rome waarin representatie steeds een belangrijke rol speelt.
Het renovatieproject dat Paus Sixtus V opstelde voor Rome markeerde een fundamentele koerswijziging in de evolutie van de stedenbouwkundige structuur. Aan het einde van de zestiende eeuw reorganiseerde de Paus de stad waarbij de structuur bepaald werd door een netwerk van visuele assen die de belangrijke monumenten en religieuze gebouwen verbinden. Voorheen lagen deze verspreid binnen de middeleeuwse structuur van de stad.
Gedurende de gehele moderne geschiedenis werd het beeld van Rome bepaald door de zittende machthebbers. Daarbij is in toenemende mate sprake van een verschuiving van de materiële realiteit naar het visuele spektakel. Dit proces leidt tot de transformatie van het centrum van Rome tot een ruimtelijke constructie die dienstbaar is aan de representatie van de macht. De representatieve functie in de stedelijke ontwikkeling van Rome vormde de aanleiding voor het ontwerp van een blindenbibliotheek. Voor een blinde is er altijd iets tussen de confrontatie met de fysieke werkelijkheid en het vormen van een beeld van de omgeving. De functie van het oog wordt daarbij vervangen door een extra intellectuele inspanning. Omdat de blinde zijn omgeving niet op spontane wijze kan interpreteren door gewoon te kijken, wordt hij steeds gedwongen de karakteristieken van zijn omgeving te ontrafelen met behulp van verbale en numerieke systemen. Zonder zicht verliest de ruimte zijn vanzelfsprekendheid en wordt het een vermoeden, een hypothese.
Aan de oorsprong van de architectonische representatie is er ook is er een moment van blindheid, een onderbreking van het zien maakt het mogelijk om ruimte te creëren. Voor het trekken van een lijn is de tekenaar blind voor het zichtbare. Zijn hand wordt gestuurd door zijn creativiteit en niet door zijn perceptie. Hij anticipeert op het zichtbare.
De menselijke tred vormt het basisritme van de bibliotheek, zoals wandelen de voorwaarde is voor het begrijpen van architectuur. Door de beweging vormt de blinde zich een beeld van de ruimte. Stap voor stap krijgt hij inzicht in de architectuur. De blinde heeft toegang tot de informatie in de bibliotheek via lessenaars die verspreid in de ruimte staan. De lessenaars zijn persoonlijke informatiestations die erop gericht zijn dat de gebruiker zich op bijna meditatieve wijze op de informatie kan focussen. Ze bestaan uit een stoel en een bureau met daarop twee braille toetsenborden, één om te lezen en één om te schrijven. De blindenbibliotheek staat als een vrijstaand, ommuurd, introvert volume in het park naast de centrale bibliotheek. De lessenaars bieden toegang tot de in hoog tempo gedigitaliseerde collectie van de centrale bibliotheek.
naam
Filippo Maria Doria
email
opleiding / studierichting
Technische Universiteit Delft / Faculteit Bouwkunde
mentor
Henriëtte Bier, Pierre Jennen, Oscar Rommens, Marc Schoonderbeek
wanneer begonnen met afstuderen
2011
wanneer klaar
2012
favoriete ontwerper
Sverre Fehn
favoriete project
Giancarlo De Carlo; Salzburg museum
Giuseppe Terragni; Danteum
Sverre Fehn; Larvik Crematorium
wat doe je nu
Ik werk bij Import Export Architecture