Het afstudeerproject van Ekaterina Andrusenko doet voorstellen om een veerkrachtige stedelijke omgeving te creëren die Londen behoedt voor overstromingen. Hiertoe wordt de druk van toestromend water op bestaande probleemgebieden verminderd, evenals de noodzaak voor een superriool.
Masterplan
De mogelijkheden tot transformatie van bestaande gebieden naar een nieuwe vorm, met nieuwe functies en faciliteiten zijn onderzocht om te kunnen illustreren hoe flexibel het bestaande stedelijk weefsel kan zijn. Een dergelijk adaptief weefsel vergroot de aantrekkelijkheid en de levendigheid van het straatleven. Het project maakt de stad veerkrachtig en bovendien interessanter. Gebieden waar water opgeslagen kan worden en plekken die verschillende watersystemen verbinden reageren op lokale schaal op het binnen vloeiende water en verzekeren de effectiviteit van het systeem op grotere schaal.
Scenario’s 1 Hoge stedelijke dichtheid, hoog waterniveau 2 Lage stedelijke dichtheid, laag waterniveau 3 Lage stedelijke dichtheid, laag waterniveau 4 Hoge stedelijke dichtheid, laag waterniveau
Om de stad blijvend te laten functioneren moeten interventies worden gerealiseerd op de plekken die het meest kwetsbaar zijn voor overstromingen en die het meest actief worden gebruikt. Daarom kiest dit afstudeerproject voor de uitwerking van Park Lane en Oxford Street, beide onderdeel van het netwerk van hoofdstraten. De interventies in Park Lane zijn erop gericht om deze straten te transformeren van compleet urbaan tot een half natuurlijk karakter. Daarvoor is een betere integratie vereist met het aanliggende Hyde Park. Oxford Street is een erg drukke straat, het is onmogelijk om die een groen karakter te geven. Het is wel mogelijk om de aanliggende blokken te betrekken bij het verwerken van het wateroverschot uit de straat en verhoogde delen van de bestrating kunnen een droge route vormen.
Uitwerking op straatniveau, bovenstrooms.
Dergelijke interventies hebben invloed op de aanwezige functies. Zo kunnen groene zones als park functioneren in droge perioden en als waterberging in natte. Landschappen kunnen passende functies groeperen en zo eilanden met een bepaald karakter vormen. Op die wijze ontstaat differentiatie in de publieke ruimte. De aanpasbaarheid van de ruimte kan een zekere speelsheid introduceren in de scenario’s. Zo kunnen nieuwe verhalen een plaats krijgen in de ervaring van de stad. Met speelsheid wordt ook beweging geïntroduceerd, hetgeen een bijdrage kan leveren aan een gezonde leefstijl. Water wordt niet alleen beschouwd als vijand, ook als vriend.
Tweede uitwerking op straatniveau, bovenstrooms.
De voorgestelde ingrepen resulteren in een stedelijk weefsel dat adequaat kan reageren op de toenemende neerslaghoeveelheden. Het adaptieve karakter van de stedelijke omgeving kan het beste vergeleken worden met een waterpark. Sommige elementen dienen voor het watertransport, andere voor wateropslag, ze werken samen binnen één systeem.
Visualisatie van de inrichting rond Battersea power station, benedenstrooms.