Vinex wijken als muze voor de kunsten, het klinkt raar en lijkt niet te kloppen. Hoe kunnen deze wijken, die bomvol staan met grotendeels dezelfde woonhuizen, een inspiratie vormen voor kunstzinnige uitingen?
Producer Freddy43, oftewel Bas de Vries, heeft een opmerkelijke videoclip bij de track ‘Vinex Looper’ gemaakt. De track was één van de vier onderdelen van het langere fragment EP01, wat hij eerder uitbracht. Hij maakte voor de clip grotendeels gebruik van de vanaf zijn eigen fiets vastgelegde beelden van de Utrechtse Vinex wijk Leidsche Rijn. Bas de Vries herkende de herhalingen in de bouwstijl in de herhalingen in zijn muziek, waardoor hij de perfecte loop wilde creëren.
Vinex wijken bezorgen velen binnen en buiten het vakgebied een nare smaak in de mond. In zijn artikel ‘Leve de Vinex…’ stelt Harry den Hartog: ‘Vinex lijkt voorlopig synoniem te blijven voor aan de snelweg gekoppelde buitenwijken vol varianten op de rijtjeswoning, gevelfratsen, een krappe openbare ruimte, onlogische straten met rare bochten en irritante verkeersdrempels.’ De kritiek is vooral gericht op gemiste kansen op cultureel, sociaal en stedenbouwkundig gebied. De voorzieningen in de wijken zijn minimaal en het openbare gebied wordt niet tot nauwelijks gebruikt als ontmoetingsplek.[1]
Projectleider Ruimtelijk Planbureau van Vinex!, Han Lörzing, geeft een ander beeld van de Vinex wijken, een die zich richt op de variatie in de identiteit. Deze variatie toont zich vooral in de verschillende dichtheden, de ligging ten opzichte van de stad, de stedenbouwkundige patronen en de architectuur. Vooral de verscheidenheid in de laatste twee aspecten wordt door het RPB geprezen als meerwaarde van de Vinex wijken.[2]
Bas de Vries legt juist geen nadruk op de verscheidenheid binnen de wijken, maar op de terugkomende elementen. Hij geeft een andere visie op de identiteit van de Vinex, één vol met loops. Met zijn clip toont hij de schoonheid van herhaling.