Nadine Nievergeld ontwierp met Tour de Curiosité een huis voor een vrouwelijke verzamelaar. De opgave verkent op een brede manier hoe de vergankelijkheid en de drang om te verzamelen zich tot elkaar verhouden binnen de architectuur.
Tour de Curiosité is een huis voor een vrouwelijke verzamelaar. Het koesteren en het bewaren van haar persoonlijke verzameling staat centraal in een project waarin depot en expo elkaar ontmoeten. Er wordt gezocht naar een verbinding tussen het zichtbare en het onzichtbare. Het is geen museum noch een woonhuis, maar een nieuwe typologie waarin kenmerken van beide met elkaar worden verbonden.
Het project is een persoonlijke vertaling geworden van de ontwerpster die haar fascinaties en interesses samen heeft laten komen in een ode aan de verzamelaar. Een autobiografische zoektocht naar een eigen identiteit en een voorliefde voor het vergankelijke en het verzamelen, vormen de basis voor dit project. Een theoretisch onderzoek naar de receptiegeschiedenis maakt de onderlinge relatie tussen het vergankelijke en het verzamelen inzichtelijk door middel van twee belangrijke sub-thema’s: de 16e eeuwse Wunderkammer en het escapisme.
De Wunderkammer en het escapisme vormen het uitgangspunt voor de opgave. De thematiek van de Wunderkammer kan verbonden worden met het woonhuis en kan eveneens gezien worden als voorloper van het museum. Deze opgave verkent daarmee de rol van de Wunderkammer alsook de rol van het escapisme en hoe deze begrippen zich manifesteren binnen het hedendaagse architectonische discours. Er wordt getracht een paradoxale verbinding te genereren tussen het exposeren en het archiveren, het conventionele en het onconventionele. Er ontstaat hierdoor een zeer boeiende verhouding tussen het object, de mens en de ruimte.
Impressie inpassing
Tour de Curiosité bevindt zich in Luik. Een stad die men als een verzameling an sich kan beschouwen. Het fragmentarische en dynamische karakter, dat nog eens extra wordt versterkt door de grauwe laag die de industrie op de stad als patina heeft achtergelaten. Een plek die een weerspiegeling is van de schoonheid van imperfectie. De betekenis en relevantie van het vergankelijke binnen een stedelijke context is duidelijk waarneembaar en sluit daarmee aan op de complexiteit van de opgave. Het project werpt tegelijkertijd een blik op de rol die architectuur kan vervullen in een tijd waarin zowel het visuele als het zichtbare een grote rol innemen in ons dagelijks leven. Ook wordt er onderzocht op welke wijze de thematiek van het vergankelijke hierin een bijdrage kan leveren.
De opgave verkent op een brede manier hoe de vergankelijkheid en de drang om te verzamelen zich tot elkaar verhouden binnen de architectuur. Niet alleen in het ontwerp, maar ook gedurende het proces is dit altijd het doel geweest. Ontwerpen is verzamelen en architectuur is vergankelijk. Het zou een illusie zijn om te denken dat het anders is.
naam
Nadine Nievergeld
e-mailadres
opleiding / studierichting
Academie van Bouwkunst Maastricht
mentoren
Paul Gorissen, Ingeborg Meulendijks, Elmar Kleuters
wanneer begonnen met afstuderen
september 2014
wanneer klaar met afstuderen
juni 2016
favoriete ontwerper
David Chipperfield
favoriete project
Gallerie Am Kupfergraben 10, Berlijn – David Chipperfield
wat doe je nu
Momenteel werk ik als architect en interieur architect bij Artesk van Royen Architecten
in Maastricht.
wat hoop/wil je als ontwerper in de nabije en/of in de verre toekomst bereiken
Als architect zie ik architectuur als basis en uitgangspunt. Architectuur is voor mij een
eindeloze weg die ik bewandel en vele zijstraten kent. In de toekomst wil ik vanuit dit
gegeven mijn rol als ontwerper en maker daarom op een brede en interdisciplinaire
wijze inzetten. Het alledaagse, de maakbaarheid en de menselijke schaal zullen hierin
centraal blijven staan.