META is een architecturale installatie die de consequenties van ongebreidelde digitalisering door middel van waargebeurde narratieven blootlegt. Het is een installatiekunstwerk dat de schalen van de individuele woning tot de regio aanraakt en consequenties laat zien van het leven in een wereld waar niets lijkt te ontsnappen aan de vooruitgang. META is gestart als de droom voor een nieuwe hedendaagse utopie, maar is uitgemond in een zwartgallig scenario; realistischer dan de utopie.
The promise of the internet is #contact. It seems to offer an antidote to loneliness, trumping even the most utopian urban environment by enabling strangers to develop relationships along shared lines of interest.
Kan je je onderwerpskeuze toelichten?
Om me heen verandert er ontzettend veel, terwijl de gebouwde omgeving stil lijkt te staan. Sterker nog, het lijkt alsof de architect wil terugkeren naar een voorbije tijd, met mooie metselwerk verbanden en verschillende type voegwerken om de tactiliteit te verhogen. Allemaal zeer belangrijk. Ik ben echter meer gefascineerd door de nieuwe mogelijkheden en onmogelijkheden die digitalisering met zich mee brengt.
Wat of wie zijn je inspiratiebronnen?
Voor verschillende elementen van META zijn verschillende inspiratiebronnen belangrijk geweest. De installatie doet wellicht denken aan Constant Nieuwenhuys. De manier van architectuur en technologie verweven in (architectuur) installaties past bij het vroege werk Diller en Scofidio.
Benoem het sleutelmoment in je afstudeerproject
Het moment waarop ik besloot dat META een installatie moest worden was voor mij het sleutelmoment waarop alles samen viel. Ik was heel lang (lees: 1,5 jaar) aan het zoeken naar een manier om de opgedane kennis en verhalen om te zetten naar een tastbaar object, waarbij ik alles kon laten zien wat ik wilde laten zien.
De moderne mens is een gelukkige slaaf met een slaafs geluk. Zijn individualiteit is teruggebracht tot een consumentenhouding en zijn vrijheid tot een ruilobject.
Project tekst
De gehanteerde strategie is die van de activist-ontwerper. Bizarre waargebeurde verhalen uit de digitale wereld van de hedendaagse wereldbewoner zijn opgediept en vertaald in architectonische en stedenbouwkundige narratieven. Een nomadische stam trekt niet enkel meer van waterbron naar waterbron, maar past zijn eeuwenoude routes aan om door gebieden te verplaatsen waar telefoon-signaal is. Een Chinees heropvoedingskamp geleid door kwakzalvers richt zich op jongeren bij wie een gameverslaving vermoed wordt. Data-lekken in platforms waarop mensen zich veilig waanden leggen zowel het mooie als het beestachtige in de mens bloot in de vorm van rauwe eindeloze data. Deze narratieven zijn vertaald en vormen onderdelen van een gefragmenteerde maquette van een toevallige megastructuur.
The Fun Palace wasn’t about technology. It was about people.
META is een gecureerde verzameling videofragmenten, teksten en maquettes die elk moment van synthese en harmonie eindeloos uitstelt. Door filmbeelden te larderen met een identiteitsloze voice-over blijft META ambigue. META roept vragen op naar de omgang van de hedendaagse architect en stedenbouwer met de onontkoombare processen van digitalisering en medialisering. Hoe als ontwerper na te denken over theorie en praxis in een maatschappij waar identiteit ontmanteld wordt als verhandelbare data, waar de verhouding tussen individu en massa verder ontrafeld wordt tot een onherleidbare brij van belangen en posities en waar zowel opwinding voor het nieuwe en heimwee naar het oude naast elkaar bestaan? META neemt je mee op een persoonlijke verkenningstocht waarin de auteur verdwaalt en nooit meer terug komt.
Instead of seeing the various species of contemporary computational technologies as so many different genres of machines, spinning out on their own, we should instead see them as forming the body of an accidental megastructure. – Benjamin Bratton, “The Black Stack”, e-flux journal The Internet Does Not Exist, SternbergPress, 2015, pp. 279 – 297
Met al ons menselijk enthousiasme genieten we van de publieke viering van alles wat ons bezighoudt. We willen gratis toegang en een frictieloze digitale ervaring. Tegelijkertijd zijn we bang voor wat de grote tech-bedrijven, overheden en onzichtbare partijen met onze intiemste data doen. Deze maatschappijbrede omarming en gelijktijdige bevraging van technologieën is vergelijkbaar met het dubbele moment dat ontstaat bij moderne ontwikkelingen: is de vooruitgang daadwerkelijk de vooruitgang die ze pretendeert te zijn, zoals bijvoorbeeld de auto zowel een zegen als een vloek is. Digitale media en ongelimiteerde data liggen als een wereldwijde deken over onze leefomgeving, waarvan de diepgewortelde maatschappelijke gevolgen voelbaar worden. Zo is META is een verkenning van onze leefomgeving onder druk van een proces van digitalisering, medialisering en globalisering.
The assignee agrees to regular data-audit.
naam
Paul van den Bergh
Contactgegevens
www.pvdbergh.com
paul@pvdbergh.com
Opleiding/studierichting
Rotterdamse Academie van Bouwkunst
Wanneer begonnen met afstuderen
2015
Wanneer klaar met afstuderen
2018
Wat doe je nu?
Ik ben architect bij Binst Architects, waar we met een klein team de stedenbouwkundige tak vorm aan het geven zijn. Ook geef ik een gastlezingreeks aan de academie van Rotterdam over digitalisering.
Wat hoop/wil je als ontwerper in de nabije en/of in de verre toekomst bereiken?
Ik hoop de niche te vinden waarbinnen ik mezelf kan zijn, in welke vorm dan ook. Een plek waar stedenbouw, onderzoek, technologie en debat samen komen.
It is not at all clear whether, in the long run, Cloud platforms will overwhelm state control on such flows, or whether states will continue to evolve into Cloud platforms, absorbing the displaced functions back into themselves, or whether both will split or rotate diagonally to one another, or how deeply what we may now recognize as the surveillance state will become a universal solvent of compulsory transparency and/or a cosmically opaque megastructure of absolute paranoia, or all of the above, or none of the above. – Benjamin Bratton, “The Black Stack”, e-flux journal The Internet Does Not Exist, SternbergPress, 2015, pp. 279 – 297
Between being exposed and the promise of being free.
80 percent of first purchases on Ashley Madison were a result of a man trying to contact a bot, or reading a message from one.