Het is inmiddels een jaarlijkse traditie: Wies Sanders tipt haar selectie van ‘films voor ontwerpers’ voor de 2020 editie van IFFR. Dit jaar is er een ruime en gevarieerde keuze, met, naast films, een indrukwekkende hoeveelheid goede shortfilms, VR-installaties en tentoonstellingen.
Van eigen bodem is er dit jaar een tof programma. Om te beginnen de langverwachte film van Gyz La Rivière, die eerder het ronkende Rotterdam 2040 maakte. Van New Neapolis is eerder al een boek verschenen, ook van Gyz La Rivière, en dan nu de film waarin de vier havensteden Liverpool, Napels, Rotterdam en Marseille strak op ritme gemonteerd, samen een gang vormen die de veranderende wereld het hoofd biedt. En, alsof een filmpremière nog niet feestelijk genoeg is, er is ook nog een tentoonstelling in TENT.

Still uit film Plan Delta (Bob Visser 1989)
La Rivière is onderdeel van het IFFR RTM 2020 programma rond Rotterdamse filmmakers. Probeer vooral ook de films van Bob Visser te zien, die niet alleen de Rotterdamse kunstscene in de jaren 70 en 80 filmde (met uiteraard Jules Deelder in het vermaarde Stadsgezicht) maar ook de film Plan Delta maakte tegen de achtergrond van de Oosterscheldewerken die toen in aanbouw waren. Plan Delta is een film die Vissers blik op de zeespiegelstijging in de toekomst verbeeldt. Twee culturen treffen elkaar rond het jaar 2300 na een watersnoodramp.
Drie films die ieder op een eigen manier en locatie over de opwarming van de aarde gaan.
De film Air Conditioner speelt zich af in de Angolese hoofdstad Luanda, waar van de ene op de andere dag airconditioners van de muren afvallen. Een bewaker moet voor zijn baas op zoek naar een nieuwe airconditioner en leert zodoende de stad kennen.
Het verhaal achter de documentaire Tierra Adentro is bijzonder. Filmmaker Mauro Colombo bezoekt het donkere oerwoud Dorian Gap, tussen Panama en Columbia. In het woud en op de gevaarlijke grens tussen deze twee landen kruisen de paden van guerrilla’s, immigranten, autochtone bewoners, boeren, drugshandelaren, lokale politieagenten en wilde dieren elkaar. Maar de ontbossing rukt op.
Sicherheit 123 is een documentaire die zich aan de andere kant van het spectrum afspeelt: in de Zwitserse Alpen. Hier wordt met man en macht het lawinegevaar te lijf gegaan dat met het stijgen van de temperatuur almaar groter wordt. De beelden laten de even indrukwekkende als beangstigende kunstgrepen zien die worden gedaan om te zorgen dat de toerist in de bergen zich veilig waant.

Still uit Some kind of Heaven
Some kind of heaven is de eerste langere film van Lance Oppenheim. Hij heeft een fascinatie voor vreemde plekken waar mensen wonen. Eerder filmde hij een optimistische film Long Term Parking over onderhoudsmonteurs van vliegtuigen die op langparkeerplaatsen in caravans wonen. In Some kind of heaven bezoekt hij The Villages, een gigantisch gebied in – hoe kan het ook anders – Florida waar 130.000 actieve 55 plussers wonen in iets dat voor hen lijkt op de titel van de film. Ik ben erg benieuwd of deze film een cynische toon kan vermijden.

Still uit From its mouth came a river of high-end residential appliances
Er zijn dit jaar opvallend veel korte films waar architectuur een (decor)rol speelt. Het nadeel is dat ze erg verspreid zijn over verzamelprogramma’s. Maar ‘onthoud’ de volgende titels, misschien kom je er een toevallig tegen.
Cura speelt zich af in het VDL Research House II in Los Angeles van Richard en Dion Neutra. I will make up a song and sing it in a theatre with the night air above my head neemt ons met trage tred mee, aan de hand van stilstaande beelden, naar twee dorpen die architect Hassan Fathy in Egypte ontwierp, en Elephant bearing an obelisk is een 16mm film dat het gedachtegoed van architect Carlo Scarpa verbeeldt. In From its mouth came a river of high-end residential appliances neemt filmmaker WangShui ons mee op een reis door Hongkongs drakenpoorten, openingen in de duurste torenflats van de stad waar draken doorheen kunnen vliegen.
Machini: is een prachtig gemaakte animatie over een mijnwerkersstadje. Villa Empain is een Brussel Art Deco villa die in 1934 door eigenaar Louis Empain werd gedoneerd aan de staat. Sindsdien werd het gebouw gebruikt als ambassade voor de Sovjet-Unie, TV studio enz. Pas sinds 2008 vervult het zijn oorspronkelijke bestemming als vrijplek voor de kunst.

Still uit Les Miserables
Weer terug bij een langere speelfilm. De filmmaker van Les miserables, Ladj Ly, haalde de inspiratie voor zijn speelfilmdebuut niet uit het gelijknamige boek, maar uit de film La Haine. Na eerdere rellen lopen de spanningen opnieuw hoog op in banlieu Les Bosquets, een wijk vol armoedige flats in het noordoosten van Parijs. Politieagent Stéphane heeft zich van de Franse provincie laten overplaatsen naar Montfermeil en beleeft zijn eerste dag als handhaver in dit rumoerige district. Bekroond met de juryprijs van Cannes.
In de stad Yiwu staan meer dan 600 kerstfabrieken die jaarrond kerstspullen produceren voor een feest dat in China zelf niet wordt gevierd. De documentaire Merry Christmas, Yiwu volgt de gewone dagen van de arbeiders in deze surrealistische omgeving.
Tenslotte is er ook dit jaar buiten de cinema’s veel te doen. Bezoek vooral het VR programma in Arminius, waar je met je VR bril op kunt reizen naar jaren 70 punkscene in New York, een jaren 40 schaalmodel van Rio de Janeiro of met een taxi door industrieterreinen en woonwijken rijdt. En als je de tentoonstelling van Gyz la Rivìere in TENT bezoekt, tuur dan ook even door de bizarre kijkdozen van de gebroeders Quay, die beiden ook op het IFFR aanwezig zijn.