De restanten van de oude goudsmelterij bij Balashi op Aruba krijgen in het afstudeerproject van Antoine Bowers (ArtEZ Academie van Bouwkunst Arnhem) een extra gelaagdheid door nieuwe verbindingen met betekenisvolle gebieden.
Uitkijk gebouw
Kan je je onderwerpkeuze kort toelichten?
Ik wist al een tijd dat ik iets wilde doen met de restanten van de oude goudsmelterij op Aruba. Maar wat? Ik had geen idee. Ik wilde de plek goed analyseren en bestuderen. De plek heeft een bepaalde fragiliteit en beladenheid die ik wilde beschermen en versterken. Dit te samen met mijn fascinatie voor processen waren de startpunten voor mijn afstudeerproject.
Wat of wie zijn je inspiratiebronnen en kan je dit (kort) toelichten?
Ik haal inspiratie uit verschillende bronnen, niet alleen uit de architectuur maar ook uit de kunst en culinaire wereld, uit het proces van maken, denken, vastleggen, voelen en ontwerpen. Een paar voorbeelden van personen die mij inspireren zijn o.a. Peter Zumthor, Anne Holtrop, Ronald Rietveld, Renato Nicolodi, Levi van Veluw en Albert Adrià.
Benoem en beschrijf (kort) het sleutelmoment in je afstudeerproject.
Het sleutelmoment voor mij was toen ik een grote hoeveelheid tekeningen had gemaakt die totaal de ‘verkeerde’ kant op gingen. Het ging richting een openlucht badhuis waar van alles mogelijk was. Ik had zelfs een lockerroom gemaakt en een ticketbalie. Het werd commercieel, toeristisch en exact het tegenovergestelde van wat mijn doel was. Het telkens meer willen ging echt in de weg staan. Ik heb de tekeningen aan de kant gelegd en ben weer gaan kijken naar wat er is en wat ik ruimtelijk en atmosferisch wilde bereiken. Daarna landde vrij snel het uiteindelijke concept voor het ontwerp.
Projecttekst
“Wat een bedrijvigheid moet het dan geweest zijn op deze eenzame plaats bij ’t Spaansche Lagoen, als de molen plette, de bakken gevuld werden en de spoorwagentjes op en neer rammelden over hoge bruggen, onder den zwarte rook der ovens, terwijl van al de bergwegen in den omtrek de troepen ezels afdaalden, geladen met zakken gouderts! Verlaten en eenzaam ligt nu de goudsmelterij zich te spiegelen in het blauwe Lagoen, als dromende ’n gouden droom uit lang vervlogen tijden, toen al de schatten der Arubaanse goudvelden tot haar stroomden.” – Riginaldus Dellaert, 1926
Als kind, onderweg naar het strand, zag ik altijd een silhouet dat mij intrigeerde. Het waren de restanten van de oude goudsmelterij bij Balashi op Aruba. De ruïnes van de goudsmelterij zijn omringd door verschillende beladen gebieden: de Franse Pas, die een rijke sociale en maatschappelijke betekenis heeft en het Spaanse Lagoen, belangrijk door zijn fragiele ecologie. Samen met de restanten van de goudsmelterij vormen deze plekken de basis van mijn afstudeerproject.
Door een route worden de Franse Pas en het Spaanse Lagoen met elkaar verbonden. De route, die bestaat uit verschillende typen paden, is een sequentie van verschillende landschapstypen. Aan de route liggen de restanten van de goudsmelterij. Op een precieze wijze is op deze restanten ruimtelijk ingegrepen. In vier ruimtes wordt geëxperimenteerd met het verdiepen, overdekken en visueel verdubbelen van ruimtes. Door regenwater op te vangen en in te kaderen worden de ruimtes geëtaleerd. Regen transformeert het eiland en de mens.
De ruïnes van de oude goudsmelterij zijn de basis van verschillende ruimtelijke ingrepen.
Voor de materialisatie van onderdelen van het ontwerp gaf de directe omgeving aanleidingen voor experimenten. Door de ter plekke aanwezige Arubaanse kalkstenen ‘calichi’ kon ik op authentieke wijze kalk maken die kan dienen als basis voor een specifiek betonmengsel. Elke ruimte kent zijn eigen atmosfeer en dus een eigen, unieke toepassing van het mengsel, bijvoorbeeld in de textuur (van grof naar fijn). Dit proces van materialiseren vraagt om fysieke betrokkenheid van de ontwerper bij de uitvoering.
Mijn afstudeerproject begon op de bodem van een zwembad, op zoek naar rust en stilte op een eiland dat in toenemende mate steeds drukker wordt. De zoektocht heeft geleid tot een project waarin architectuur en landschap onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. In mijn ontwerp vertelt de patina een belangrijk deel van het verhaal. De natuur krijgt op verschillende manieren de ruimte en herinneringen aan vervuilende processen worden in stand gehouden door nieuwe processen die helen en zuiveren. Processen die voedend zijn voor het landschap en de mens. Even terug naar de stilte, even terug naar de bron. FUENTE.
Een overzicht van de ruimtelijke ingrepen bij de oude goudsmelterij.
Naam
Antoine Bowers
website Atelier Textura
e-mail
Opleiding
ArtEZ Academie van Bouwkunst
Start afstuderen
September 2018
Afgestudeerd
April 2020
Wat doe je nu?
Ik werk als architect bij FIER architecten in Nijkerk. Daarnaast probeer ik met Atelier Textura betrokken te zijn bij projecten als FUENTE, zoals het meedenken aan een ontwerp voor een vogelreservaat op Aruba.
Wat hoop/wil je als ontwerper in de nabije en/of in de verre toekomst bereiken?
Ik wil mijn handschrift verder door ontwikkelen en werken aan projecten die voor mij belangrijk zijn. Ik wil observeren, creëren en met name genieten van mijn beroep en mijn gezin.
Door uit de Arubaanse kalksteen ‘calichi’ op authentieke wijze kalk te produceren, heb ik één specifieke betonmengsel kunnen maken. Van grof naar fijn, kent elke ruimte in het ontwerp zijn eigen behandeling en sfeer. Als regen de waterloop vult, voegt dat aan iedere ruimte een andere dimensie toe; reflectie, klateren, druppen, stroming, koelte.
