Kijktips van deze maand: het IJslandse opportunisme dat zorgt voor de transformatie van Vík í Myrdal als mythische plek naar een toeristische trekpleister, de ontheemding van een gemeenschap in Cambodja als gevolg van gentrificatie en als bonus meditatieve tips tegen de verveling.
Documentaire: Heimaland (2022, MyLum, €8 voor 48 uur)
Als je ooit Pretpark Nederland (Michiel van Erp, 2007, gratis online) hebt gezien, dan zullen de beelden van boerengolfers en Chinezen in Giethoorn nog op je netvlies zijn gebrand. Het is maar melig onschuldig in vergelijking met Heimaland. In deze recente Belgische documentaire volgen we het leven in Vík í Myrdal op IJsland. Het dorp ligt in een indrukwekkend vulkaangebied dat al eeuwenlang aan enkele families toebehoort. In 1918 was er de laatste uitbarsting van de vulkaan Katla, hetgeen aanvoelde als het einde van al het leven, aldus de oudere bewoners. Inmiddels is de vulkaan een toeristische attractie en is het dorp verrijkt met hotels en bestaat de bevolking voor de meerderheid uit buitenlandse horeca-werknemers. Ondertussen is een nieuwe uitbarsting aanstaande – “dat zou mooi zijn”, aldus de hoteleigenaar – en is het landschap te koop gezet. Oja, en dat hotel is middenin het lavastroomgebied gebouwd.
De documentaire volgt met name de mensen in het dorp, zowel de gelukzoekende nieuwkomers als de observerende oude bewoners en heeft niet – zoals Pretpark Nederland – een melige insteek, maar toont zich verontrustend betrokken. Adembenemend, in meerdere opzichten.
Kijk de documentaire hier op MyLum (op een zo groot mogelijk scherm).
Katla en Vík schitteren trouwens ook in de Ijslandse fictie serie Katla op Netflix. Kijk daarvan hier de trailer.
Film: White Building (dinsdag 23 augustus: openlucht filmfestival Roffa Mon Amour Rotterdam)
Roffa Mon Amour beleeft alweer haar tiende editie. Het festival toont bijzondere films van vooral beginnende filmmakers. Films die niet te veel uitleggen, maar impressies maken voor de langere duur. De films zetten aan tot vragen, denken en beleven. Eén ervan is White Building en zal op dinsdag 23 augustus na een inleiding van Teun van den Ende (Vers Beton) worden vertoond. De titel van de film verwijst naar een wooncomplex in Phnom Penh dat begin jaren zestig werd gebouwd voor ambtenaren, atleten en kunstenaars. In de oorlog vluchtten de bewoners en na de oorlog werd het complex tot de nok toe gekraakt.
De film is het debuut van Kavich Neang die in het complex opgroeide en met de film een ode aan het (leven in het) complex maakt. We volgen de jongen Samnang en in drie delen zien we hoe zijn leven verandert als gevolg van de geplande sloop van het complex. In het eerste deel van de film zien we de jongen in zijn stadse leven als aspirerend danser, waarna we in het middendeel de problemen aan de binnenkant van het complex zien en hoe zijn familie en andere bewoners hier verschillend mee omgaan.
White Building reflecteert op mooie wijze de universele keuze tussen vechten of je verlies nemen, tussen hoop en illusie en toont en passant een Cambodjaanse familiecultuur.
Boek hier je ticket voor White Building op 23 augustus.
Korte video’s: Balanceren van objecten
Mocht de verveling toeslaan deze zomer tijdens de vakantie, dan volgen nu drie tips waar je je mee bezig kunt houden. Het balanceren van objecten bijvoorbeeld. Je bent er zo uren mee kwijt, maar Michael Grab stapelt stenen in een paar minuten. Ook leuk als meditatief kijkgenot, mits je de ‘valt het of valt het niet’-stress aankunt.
Waar Grab zijn kunsten beoefent als een tijdelijke vorm van graffiti in de natuur, daar steken Mohammed Al-Shenbari’s balancerende objecten af tegen de puinhopen van de Gazastrook.
Maar je kunt ook prima thuis beginnen, zoals de Koreaanse Rocky Byun.
Instagram: Michael Johansson
Een andere manier om objecten in een nieuwe compositie te bouwen toont Michael Johansson dat doet. Laat het een les zijn: gooi nooit spullen weg.
Bekijk hier de Instagrampagina van Michael Johansson
