Koen Huijs (Academie van Bouwkunst Tilburg) onderzocht hoe je aan de hand van het spanningsveld tussen de Japanse culturele begrippen honne (de ware gevoelens en verlangens van een persoon) and tatemae (datgene wat de persoon naar buiten toe uitdraagt) Tokyo zou kunnen verdichten. Het is een project geworden in de geest van Lebbeus Woods, met de uitstraling en functionaliteit van de Metabolisten.

Doorsnede 1
Kan je je onderwerpkeuze kort toelichten?
Door de tijd heen ben ik verliefd geworden op de Japanse cultuur. Van Pokémon tot Kurosawa films en van ramen tot Shintoïsme, alles vind ik geweldig. Toch zie ik pijnpunten in de Japanse maatschappij, zoals eenzaamheid, sociale druk en werkstress. Met dit afstudeerproject richt ik me op de sociale aspecten van de Japanse maatschappij, in de context van een overvolle metropool. Ik ben er van overtuigd dat architectuur oplossingen kan bieden aan dit fantastisch land.

Tokyo Centrum
Wat of wie zijn je inspiratiebronnen en kan je dit (kort) toelichten?
Deze architectonische oplossingen zoek ik gedeeltelijk binnen het Japanse Metabolisme. Deze stroming zit vol visionaire ideeën over levende steden en is doordrenkt met het Japanse gedachtegoed over tijdelijkheid en vergankelijkheid.
Verder is er nog een naam die hier niet mag ontbreken: Lebbeus Woods. Sinds ik in aanraking ben gekomen met zijn werk ben ik anders over architectuur gaan nadenken. Uit zijn quote “Architecture for its own sake…” heb ik gehaald dat je je niet moet laten remmen door beperkingen zoals verwachtingen, kosten of zelfs zwaartekracht. Ga in alle vrijheid opzoek naar de kern van je ontwerp!

Interieur op de nieuwe begane grond
Benoem en beschrijf (kort) het sleutelmoment in je afstudeerproject.
Tijdens de onderzoeksfase had ik me de vrijheid genomen om wat ‘wilde’ ontwerpen te schetsen als probeersels. Eén van deze ideeën was een appartementencomplex waarin de muren tussen de verschillende appartementen konden schuiven. Hierdoor kon het ene appartement groter worden als die bewoner bijvoorbeeld bezoek kreeg en de ander kon krimpen wanneer de bewoner ging slapen of het huis uit ging. Uit een interview met een Japanner werd mij duidelijk waarom dit geen goed idee was: “I don’t want to feel the warm buttprint of my neighbour on the floor!” (op de vloer zitten is gebruikelijk). Dit gaf me een inzicht in hun gevoel van thuis en privacy.

Drie verschillende scenarios voor de begane grond
Projecttekst
Architecture on Demand is a residential project in the centre of Tokyo, which aims for adaptability and freedom. Or, as I like to call it, Architecture on Demand is an architectural manifestation of Neo-Metabolism.
The design of this graduation project shows the manifestation of Neo-Metabolism. Its architecture is built upon three core values: density, honne and free will.
Density takes into account the dense urbanisation of Japan and Tokyo. The density of the build environment in Tokyo forces structures to stretch out in a vertical manner: high rise buildings and underground malls.
Architecture on Demand finds another direction of expansion by claiming the unused city space. Rhizomatically (non-hierachical system much like the root structure of the bamboo plant) pops up in-between the existing city structure. These huge structures are residential areas, all containing multiple households.
Honne is a bit more difficult and revolves around the idea that privacy reveals your own self versus the impenetrable wall you build around yourself while in public space. My goal here is to break down this wall by blurring the line between honne and tatemae. By doing so it will extend the feeling of freedom and stimulate to act on your own true behalf even in public space.
Free will is represented in adaptability and flexibility. Architecture on Demand provides controllability of the built environment, by having the opportunity to position, reposition and expand your living space. Architecture should be submissive to the people, not the other way around.
The megastructures of Architecture on Demand show a new, free and transparent way of living. In spirit the architecture resembles my inspiration of Lebbeus Woods’s ‘Free Zone’ while in presence it shows the adaptability of Metabolism.
Combined they form the inspiration for a more honest / honne Japanese society for people to unfold themselves, with Architecture on Demand.
More images here.
Naam
Koen Huijs
e-mail
begin afstuderen
september 2020
afgestudeerd
juli 2021
Wat doe je nu?
Ik werk bij DAT in Tilburg, leer de Japanse taal in mijn vrije tijd en wacht tot de landsgrenzen van Japan weer open gaan!
Wat hoop/wil je als ontwerper in de nabije en/of in de verre toekomst bereiken?
Het tijdperk van het Metabolisme is voorbij en de Nakagin capsule toren is gesloopt. Ik hoop echter dat het niet het in de vergetelheid geraakt. In de toekomst wil ik dit gedachtegoed (althans mijn eigen interpretatie ervan) graag doorzetten en wie weet komt er wel een neo-metabolisme.