Mien Ruys en de moderne tuin
Tentoonstelling
Mien Ruys (1904-1999) is een van de bekendste Nederlandse tuinarchitecten van de twintigste eeuw. Haar werk, waarin ze een totaal nieuwe, strakke vormentaal combineerde met weelderige beplanting, was revolutionair in de Nederlandse en internationale tuinarchitectuur. Ze was een van de eerste ontwerpers die zich vooral richtte op het gebruik van vaste planten in de tuin, waarbij ze haar proeftuinen gebruikte om nieuwe planten te ontdekken en toe te passen.
De tentoonstelling richt zich op de tuinen in Amsterdam, met name op de naoorlogse uitbreidingsgebieden die vanaf de jaren ‘50 werden gebouwd. Deze AUP (Algemeen Uitbreidingsplan) gebieden werden ontworpen volgens de principes van het Nieuwe Bouwen waarin architectengroepen zoals De 8 en de Opbouw het voortouw namen. Mien Ruys deelde de modernistische opvattingen van deze architecten en sloot zich al snel bij de groep aan.
Waar een tuin rond 1900 nog een privilege was voor de hogere klassen, begon dit idee in de twintigste eeuw langzaam te veranderen. Mien Ruys vond dat iedereen toegang zou moeten hebben tot een tuin, omdat de natuur het welbevinden van de mens bevordert. Binnen de iconische stroken- en hovenbouw van de naoorlogse architectuur wist ze haar socialistische opvattingen goed toe te passen door zich bezig te houden met het ontwerpen van gemeenschappelijke tuinen voor de sociale woningbouw.