Recensie —
Een onderbelicht punt op de ontwerpersagenda: Hoe kunnen we de ‘absorptiecapacitiet’ van steden verbeteren voor nieuwkomers die zich voor kortere of langere termijn in de stad komen vestigen?
Recensie —
András Szántó sprak 21 architecten over de mogelijke toekomst van musea; welke typologie past bij musea die inclusiever en meer gemeenschapsgericht willen werken. Maar waar is de kunst in het gesprek?
Recensie —
Can this be? Surely this cannot be? laat maar een conclusie: een duurzamere architectuurpraktijk, je lot als werknemer in de architectuur, en de internationale arbeidersbeweging gaan hand in hand.
Recensie —
Beter ontwerpen draagt uiteindelijk ook bij aan het behalen van de ambitieuze doelen die de VN zich tegenwoordig stelt voor vredesmissies, stelt architect Malkit Shoshan in de publicatie Blue.
Recensie —
Tussen de nieuwe woningbouw van het Ebbingekwartier en het negentiende-eeuwse complex van het voormalige GEB is een mysterieus en betoverend gebouw verrezen: de Kunstwerf in Groningen.
Recensie —
Het is tijd om de vooronderstelling dat je als architect een neutrale positie kan innemen en je in iedereen kan inleven, door te prikken. Hoe genderneutraal is jouw kijk op de architectuursector?
Recensie —
Er dient een andere esthetiek ontwikkeld te worden, zo valt op te maken uit OASE 112 ‘Ecologie en Esthetiek’.
Recensie —
Architectuurboek Vlaanderen 2022 is een Januskop met vijf gezichten, maar toont ook tal van projecten die laten zien waar de architectuur naar toe zou moet gaan.
Recensie —
De huidige energietransitie gaat niet zozeer over technologie, maar over de volgende energieperiode die onze huidige energielandschappen zou moeten verrijken.
Recensie —
De vier finalisten van de Prix de Rome Architectuur 2022 breken eerst veel af, waarna ze letterlijk op de resten van het verleden hun projecten opbouwen.
Recensie —
Lindy Kuit bezocht YOUTH van Anne Imhof in het Stedelijk Museum Amsterdam. Verbeelding, poëzie en intuïtie als antidotum tegen rationaliteit en de lelijkheid van het heden. Werkt het?
Recensie —
De tentoonstelling Dispositions van het Belgische bureau AgwA laat volgens Tim Peeters zien hoe wij als architecten ons weer terug aan tafel en terug op de bouwplaats kunnen ontwerpen.
Recensie —
We hear it all the time: Architecture can do a lot. In fact, once architecture wakes up, stops bickering, and gets out of bed, it’s going to solve a long list of problems. Right?
Recensie —
Journalist Max van Rooy schreef Heb ik dat gemaakt?, over zijn grootvader architect H.P. Berlage. Een gemankeerd boek in meerdere opzichten, aldus Auke van der Woud, vol mythes en onvolledig.
Recensie —
Na een bezoek aan Enter New Babylon lijkt de werkelijke werkelijkheid – Utrecht op zaterdagmiddag – ineens ook maar een mogelijk idee. Is dit wat Constant Nieuwenhuys bedoelt?
Recensie —
Of hoe een kunstmanifestatie niet alleen inkomsten genereert en een podium voor samenwerking en uitwisseling biedt, maar bovenal grip op de toekomst geeft middels dromen en scenario’s.
Recensie —
Stedenbouwkundige Samuel Hartman waardeert de opzet en ambitie van Ministerie van Maak! om Hugo's één miljoen woningen eens concreet te maken, en zo het debat op scherp te zetten.
Recensie —
Leo Oorschot dook in de geschiedenis van wat nu het Haagse onderwijs- en cultuurcomplex Amare wordt genoemd en bekeek het resultaat. Een relaas over gekopte ambities en een overdosis opportunisme.
Recensie —
De multimediale performance BRUG van kunstenaarsduo David Schwarz en Derk Stenvers stelt vragen bij de iconenregen die op Rotterdam (en andere steden) valt. Welke belangen worden er behartigd?
Recensie —
Between Prefigurations’ display boxes mounted in the window frames, one can observe Bruxelles' Boulevard Pacheco’s desolate surroundings: an exhibition on architecture and transitions.
Recensie —
In Making Home(s) in Displacement wordt de precaire situatie van vluchtelingen inzichtelijk gemaakt, oproep tot actie ontbreekt. Jammer, als ruimtelijke ontwerpers kunnen we echt een verschil maken.
Recensie —
Doordat onbetaalbare woningen de ruggengraat vormen in de Gentse Oude Dokken, verdient het project niet de prijs voor ‘beste publieke ruimte in Vlaanderen’.
Recensie —
Het collectief Observatorium maakt al 25 jaar uiteenlopende projecten in de openbare ruimte. In hun recente publicatie gaan ze op zoek naar de werking en het gebruik van deze projecten.
Recensie —
Bij wijze van in memoriam brengt Jules Schoonman een ode aan het door Wim Quist ontworpen Maritiem Museum in Rotterdam en hekelt en passant de ontwerpstudies voor de toekomst van het museum.