
Recensie —
Hoe kunnen we ‘samen’ ruimte maken?
In Samen Ruimte Maken bundelt het collectief Endeavour tien jaar aan inzichten voor sociaal rechtvaardige en duurzame projecten.
Recensie —
In Samen Ruimte Maken bundelt het collectief Endeavour tien jaar aan inzichten voor sociaal rechtvaardige en duurzame projecten.
Recensie —
De expositie Pre-Architectures duikt in wondere wereld van primitieve architectuur en gaat op zoek naar de beginselen van de architectuur, evenals naar haar ‘onvoltooide potentieel’.
Recensie —
De Vlaams Bouwmeester en het departement Zorg wees onder de noemer Onzichtbare Zorg vijf pilotprojecten aan die vernieuwende architectonische concepten moesten ontwikkelen voor de langdurige zorg.
Recensie —
Flevoland is home to the largest collection of land art. Nishi Shah provides a dual reading of the art form as both a tool of colonial domination, and a possible vehicle for democratization.
Recensie —
Hanna Rudner, community-living enthusiast and De Warren resident, visited Dogma's exhibition at the Flanders Architecture Institute. A reading of Dogma’s urban villas: eye candy vs messy realities.
Recensie —
Towards Home / ᐊᖏᕐᕋᒧᑦ / Ruovttu Guvlui, boek met andere perspectieven op plaats en ruimte dat niet alleen gelezen, maar ook gevoeld moet worden.
Recensie —
De expo Dutch More or Less probeert de wereldwijde Nederlandse invloed op vormgeving, architectuur en design sinds de jaren negentig te vangen, maar laat vooral veranderende ontwerppraktijken zien.
Recensie —
Journalist Tijs van den Boomen en fotograaf Theo Baart maakten samen het boek Leven onder het luchtruim. Vincent Kompier groeide op onder het luchtruim, las het boek, en schreef een review.
Recensie —
Bouwend architect Ninke Happel bezocht de tentoonstelling Nature of Hope en twee van de vele events die de IABR dit jaar organiseert. Over inspanning, verwarring en verrijking.
Recensie —
Bijna niemand lacht op de nieuwe fotoserie van Iwan Baan. In zijn meest recente boek ‘Rome – Las Vegas, Bread and Circuses’ kijkt zelfs het gezichtje op de Sphere ons beteuterd aan.
Recensie —
De radicale rationaliteit van Carel Weeber duldt geen alternatief en verdraagt geen uitleg. Wouter Vanstiphout schreef een biografie over eigenzinnige én betrokken architect.
Recensie —
Supersudacas, os quiero. Supersudaca: Incomplete Works, a book about a socially relevant and critical practice started by partcipants from Latin America at the Berlage Institute in the early 2000s.
Recensie —
Na verblijf in het buitenland was Alex van de Beld sinds lange tijd weer eens aanwezig bij een echte Nederlandse architectuurbijeenkomst, de presentatie van het Jaarboek Architectuur in Nederland.
Recensie —
Columns van Violette Schönberger waarin zij alledaagse gebeurtenissen en ervaringen koppelt aan grote ontwerpvraagstukken, zijn nu gebundeld tot Paradijs van Imperfectie.
Recensie —
Een diepgravende documentatie over gemeenschappelijke eigendomsstructuren, waarin de financiële, juridische en organisatorische werking van initiatieven inzichtelijk wordt gemaakt.
Recensie —
Een pleidooi om de waarde van de naoorlogse wijk te erkennen en verder te gaan dan een discussie over de technische en economische aspecten van het hergebruik.
Recensie —
Meer vrouwen opnemen in de canon van architectuur is evident van belang, maar welke openingen kan het hedendaagse cultuurhistorische perspectief nog meer bieden voor een inclusievere benadering?
Recensie —
Rossi's concept van de analoge stad is nog steeds van grote waarde in het maatschappelijke debat en in het architectuurdiscours, zo concludeert Hans Van der Heijden na het lezen van Analogical City.
Recensie —
Met het rechtssysteem als lijdend voorwerp laat Justice beyond Revenge van Robert Glas de impact en de complexiteit van maatschappelijke opgaven in architectuur zien.
Recensie —
De tentoonstelling Nederland op de Tekentafel, 100 jaar toekomstideeën doet de vraag oproepen: zijn 'we' nog in staat om integraal, groots en meeslepend te denken?
Recensie —
Marcel Raymaekers (°1933) wordt gezien als een pionier in circulaire architectuur. Ondanks de veranderende context raakt zijn werk aan de hedendaagse thema’s rond circulariteit.
Recensie —
De publieke ruimte is de plek die bijdraagt aan het zichtbaar en mogelijk maken van politiek in de stad, maar wordt tegelijkertijd steeds meer beheerst en gereguleerd.
Recensie —
Staan architecten altijd aan de zijde van macht en geld? De tentoonstelling Protest / Architecture laat zien hoe architecten zich actief kunnen engageren bij politiek protest.
Recensie —
Staat de ontwerper altijd automatisch in dienst van de smooth city, zoals René Boer stelt in zijn boek Smooth City? Nee, menen Marina Samveljan, Kate Unsworth, en Anna Kozera (Urbanistas Rotterdam).