Aan de Keatsjemouiwei in Mûnein staat een âld wâldhûske, een rijksmonument uit 1870. Dit wâldhûske, waarvan het interieur al verschillende keren is verbouwd waarbij de traditionele indeling van mens en dier verloren is gegaan, is aangekocht door de opdrachtgever. Naast het perceel met de woning hebben ze er ook nog een perceel weiland bij kunnen kopen. De uitbreiding van de woning betreft een stevig programma, waarbij we hebben gekozen voor de aanbouw van verschillende houten volumes die beantwoorden aan de uitbreiding van de schuurfuncties zoals deze kenmerkend zijn voor deze regio. Zodra er meer dieren kwamen werd er weer een schuur bijgebouwd. Vaak van hout, soms van metselwerk maar later ook van gegalvaniseerde golfplaat. Het ontwerp betreft drie houten volumes die duidelijk afleesbaar zijn maar tegelijk een eenheid zijn: eigenlijk is het een decor voor het wâldhûske geworden. De aanbouw en het nieuwe erf voegen zich naadloos in het historische landschap.
