De Automatiseringsafdeling van de belastingdienst is gevestigd in het Walterboscomplex in Apeldoorn. Van het door architect Zanstra veertig jaar geleden ontworpen complex van twee identieke ensembles in het groen zijn de twee hoogste torens nooit gerealiseerd. In opdracht van de Rijksgebouwendienst zijn de twee torens (‘H en E’) nu alsnog gebouwd. De gebouwen worden ondergronds verbonden door een plintgebouw naar ontwerp van Neutelings Riedijk architecten.
Kernwoorden voor het ontwerp van de nieuwe torens zijn flexibiliteit en uitzicht. De tegenstelling met de bestaande cellenkantoren heeft niet alleen programmatisch, maar ook in verschijningsvorm geleid tot een kontrast met de gebouwen van Zanstra. Stedebouwfysisch onderzoek heeft uitgewezen dat een amorfe vorm een goede oplossing was voor deze situatie. De amorfe vorm voorkomt windhinder en realiseert tevens een compacte plattegrond met een efficiënte verhouding tussen gevels en vloeroppervlak.
De installatieverdieping is geplaatst op de 11e verdieping waardoor leidingdiameters en schachtafmetingen beperkt kunnen blijven. De gevel van deze verdieping is terugliggend uitgevoerd en afgewerkt met houten latten. Hierdoor wordt de sculpturaliteit van de toren vergroot en is het gebouw te lezen als een stapeling van twee bestaande volumes van Zanstra.
De plattegronden zijn open en hebben een vrije indeling. Het enige vaste element op elke verdieping is de kern, met daarin de toiletten, liften en ruimte voor installaties. Rond de kern bevindt zich op elke verdieping een kastenwand, waarin de faciliteiten van de werknemers zijn opgenomen. Deze kastenwand is flexibel indeelbaar. De open plattegrond maakt veel indelingen mogelijk; met relatief kleine ingrepen kan een verdieping worden omgebouwd.
Een belangrijk uitgangspunt voor het ontwerp van DP6 architectuurstudio is het uitzicht. Doordat het glas van de gevel tot de vloer doorloopt, ontstaat het gevoel dat je met je bureau midden in het prachtige landschap van de Veluwe zit.
De zonwering bestaat uit vaste elementen die de gevel plastiek geven. De schermen in translucent kunststof houden de warmte buiten en laten het licht binnen. Aanvullend is op het glas een zeefdruk aangebracht door de kunstenaar Harmen Liemburg met motieven die verwijzen naar patronen uit automatisering en natuur.
