De opgave voor het Westerdokseiland betrof een meervoudige opdracht van de gemeente Amsterdam voor een van de schiereilanden aan de Zuidelijke IJ-oevers. In deze opgave stond het zoeken naar een samenhangend ontwerp centraal, waarbij stedenbouw, architectuur en woningtypologie elkaar versterken. Bij een woningdichtheid als hier, is alleen een geïntegreerde oplossing geloofwaardig: een plan waarin het stadslandschap, het bouwblok en de woningen gelijktijdig worden ontworpen. Het ontwerpend onderzoek moest daarom diep ingaan op architectonische schaal om de kwaliteiten van het woonmilieu en de uitvoerbaarheid van het plan inzichtelijk te maken.
Ons ontwerp legt de nadruk op die verregaande versmelting van stedenbouw en architectuur. De hoge dichtheid vroeg om nieuwe woningtypologieën, geïnspireerd op referenties uit Parijs, Wenen, Helsinki en Berlijn. Zo ontstond een grootstedelijk plan dat het Westerdokseiland een eigen, unieke positie geeft binnen de Zuidelijke IJ-oevers: een andere woonomgeving, stedelijk van karakter, op steenworp afstand van de historische binnenstad en met uitzicht over het IJ.
De structuur van het plan bestaat uit vijf stedelijke bouwblokken met een duidelijke contour, elk voorzien van een eigen, van de openbare ruimte afgescheiden binnengebied. Centraal staat de cour: een collectieve, bij voorkeur beheerde buitenruimte die fungeert als tweede adres en de overgang vormt tussen de publieke ruimte en de woningen.
Binnen het blok zijn bekende woningtypologieën samengebracht tot een nieuw geheel. Gesloten wanden, woontorens en patiowoningen vormen samen één bouwblok op een ondergrondse plint met parkeren en bergingen. Door deze combinatie ontstaat binnen elk blok ruimte voor woningdifferentiatie en flexibiliteit, met oog voor de kwaliteiten van de directe context.