Universiteitsbibliotheek UM, Maastricht

Defesche Van den Putte, architectuur en stedenbouw

Entreegebied van de Universiteitsbibliotheek Maastricht vanaf het binnenplein, met een mix van historische en moderne elementen.

Achtergevel van de Universiteitsbibliotheek Maastricht met opvallende horizontale zonweringen en omliggende tuin.

Straatgevel van het historische pand van de Universiteitsbibliotheek Maastricht aan de Minderbroedersberg.

Binnenplaats van de Universiteitsbibliotheek Maastricht met zicht op de moderne luifelconstructie en de fietsenstalling.

Interieur van de Universiteitsbibliotheek Maastricht, studieplekken en zicht op de verdiepingen met boekenkasten.

Studiezone in de Universiteitsbibliotheek Maastricht met individuele werkplekken en zicht op de entreezone.

Gerealiseerd?

Adres

Grote Looiersstraat 17

Locatie

Maastricht, Nederland

Opdrachtgever

Universiteit Maastricht Vastgoed

Projectduur

1998-2003

Bouwteam

architect; volledige opdracht

Fotograaf

Roos Aldershoff

Website

dvdp.nl

Categorieën

24 Bibliotheek
44 Hbo / universitair
80 Interieur
84 Transformatie

Omschrijving

Het complex van bestaande gebouwen waar de Universiteitsbibliotheek (de voormalige Stadsbibliotheek) in huisde, tussen de Nieuwenhofstraat en de Grote Looiersstraat, vormde het uitgangspunt voor de nieuwe UB. De opgave was om hiervan een modern, open gebouw te maken waarin de collecties van de faculteiten Economie, Rechten, Cultuurwetenschappen en Algemene Wetenschappen, 700 studieplekken en 120 medewerkers een prettig onderkomen zouden kunnen vinden.

Het plan bestond uit de volgende ingrepen: het maken van een publieke verbinding tussen de Grote Looiersstraat en de Nieuwenhofstraat, met een aan het centrale hof gelegen hoofdingang; een uitbreiding van het bouwvolume aan de tuinzijde en de introductie van een centrale zone met vide en glaskap. De bestaande gebouwen zijn waar nodig aangepast, gesloopt of uitgebreid zodat er een balans is ontstaan tussen oud en nieuw.

In het interieur is gestreefd naar het aanbrengen van een verband tussen de diverse bouwdelen door een orthogonaal raster te introduceren en het toepassen van een beperkt aantal nieuwe materialen. Het nieuwe meubilair, deel van de ontwerpopdracht, draagt door zijn eenvoud en consequente toepassing eveneens bij aan de gewenste ruimtelijke continuïteit.

De Universiteit Maastricht heeft hiermee een licht en transparant gebouw gekregen waar in een aangename sfeer gestudeerd kan worden.