Intiem in vorm en aankleding
In het centrum van Utrecht opende in 2014 TivoliVredenburg haar deuren. TivoliVredenburg is meer dan een optelsom van zalen. Hoewel aanvankelijk voor één genre bedacht, kunnen de zalen voor alle soorten muziek dienen. Bovendien zijn op de binnenpleinen en de foyers allerlei optredens mogelijk. Elke zaal is de schepping van een eigen architect, die nooit alleen een zaalinterieur ontwierp, maar ook steeds de buitenkant daarvan, plus bijbehorende oefenruimte en foyers. Naast de Grote Zaal (1.700 stoelen, Herman Hertzberger) is er de voor popmuziek bedoelde zaal Ronda (2.000 bezoekers, Jo Coenen), de voor jazz bedachte zaal Cloud Nine (400 bezoekers, Thijs Asselbergs), de zogeheten cross-overzaal Pandora (650 bezoekers, NL architects) en Hertz (543 stoelen, Herman Hertzberger) die expliciet dient voor kamermuziek.
De Ronda, de grootste zaal van TivoliVredenburg kent een lange voorgeschiedenis. Tivoli benaderde Jo Coenen al ruim voor de samenwerking met Vredenburg om na te denken over een nieuwe popzaal. De eisen en uitgangspunten veranderden toen het Muziekpaleis in beeld kwam en nogmaals toen Tivoli een grotere capaciteit wenste. Een zaal voor 2000 bezoekers paste niet, zoals eerder bedacht, boven de Oude Vredenburgzaal en daarmee veranderde ook de omvang van het gebouw. De zaal landde op de eerste verdieping en werd bepalend voor het totale aangezicht. Tivoli kwam van een goede locatie met veel bezoekers en verlangde dan ook een prominente en comfortabele plek in het nieuwe complex.
De Ronda werkt als blikvanger, de zaal lokt je naar binnen en laat de buik even naar buiten zien. Daarmee werd zowel JCAU’s visie als de uitgangspunten van Tivoli recht gedaan. Doorslaggevend voor de huidige positie was ook een efficiënte oplossing voor het laden en lossen (onder het maaiveld) en publieksstromen.
De Ronda moest 2000 mensen herbergen, maar ook de sfeer van het oude Tivoli raken. De gewenste capaciteit en intimiteit vormden het belangrijkste spanningsveld. Coenen maakte van de Ronda, een zaal die twee keer zo groot is als Paradiso, een intieme popmuziek zaal. Uiteindelijk paste alles op elkaar; zichtlijnen, gehoorlijnen, afstand tot het toneel, je kunt zelfs zo het podium oplopen. De popzaal heeft de vorm van een halve cirkel, met het podium in het midden. De aankleding met Alhambra-achtige ornamenten vol uitsparingen, waarachter alle akoestische wanden schuil gaan, versterkt het gevoel van intimiteit. Dankzij de hoogteverschillen heb je in Ronda altijd goed zicht op het podium.