Van voetbalveld tot weldadige woonwijk
Toen de voetbalclub Vitesse het sportpark Monnikenhuizen in Arnhem Noord verliet, kwam een unieke woningbouwlocatie vrij. Ingeklemd tussen twee oude landgoederen strekte zich een glooiend landschap uit, deels begroeid met volwassen eiken en beukenbossen. De hoogteverschillen en het bos boden ongekende mogelijkheden voor het ontwikkelen van een aantrekkelijke woonwijk in nauwe relatie met haar omgeving.
Het plan bestaat uit twee kamers: één grote kamer met rijen huizen op vier terrassen met cul-de-sacs en één kleinere kamer met vrijstaande en halfvrijstaande huizen. De doodlopende straten zijn breed genoeg om er in het groen te kunnen parkeren. Ze worden verbonden door trappen en voetgangerspaden die naar een hoger gelegen bospad leiden. De twee kamers worden gescheiden door een ecologische corridor die de twee landgoederen verbindt. Het resultaat is een eenduidige verkaveling, die wordt versterkt door de consequent doorgezette inrichting van de openbare ruimte.
Schanskorven die hoogtes overbruggen, een zichtbaar watersysteem en de grote bomenaanplant bepalen het beeld van Monnikenhuizen. Bijzonder is dat deze drie landschappelijke motieven optimaal zijn geïntegreerd in de stedenbouw en architectuur als gevolg van een open en interactief planvormingsproces. Alle betrokken partijen hadden maar één doel: een fantastische en unieke woonwijk creëren. Door de intensieve samenwerking en de integratie van de specifieke kwaliteiten van het gebied, is het voetbalterrein getransformeerd tot een groene leefomgeving met stedelijke allure. “In tegenstelling tot veel Vinex-wijken waar raar gevormde gevels in schreeuwerige kleurtjes om de aandacht strijden, heeft [Monnikenhuizen] een weldadige uitwerking.” (Bernard Hulsman in Monnikenhuizen, Arnhem, 2002). Dat Monnikenhuizen geen gebruikelijke Vinex is geworden, blijkt eveneens uit de talloze prijzen die het won.